Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 17176_17180

ಜನಾರ್ದ್ದನಶ್ಚ ರುಗ್ಮಿಣೀಕರಂ ಶುಭೇ ದಿನೇSಗ್ರಹೀತ್ ।

ಮಹೋತ್ಸವಸ್ತಧಾSಭವತ್ ಕುಶಸ್ಥಲೀನಿವಾಸಿನಾಮ್ ॥೧೭.೧೭೬॥

 

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೂಕೂಡಾ ಶುಭದಿನದಲ್ಲಿ ರುಗ್ಮಿಣಿಯ ಕೈಹಿಡಿದನು. ಈ ಪಾಣೀಗ್ರಹಣ ದ್ವಾರಕಾಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡ ಉತ್ಸವವಾಯಿತು.

 

ಚತುರ್ಮ್ಮುಖೇಶಪೂರ್ವಕಾಃ ಸುರಾ ವಿಯತ್ಯವಸ್ಥಿತಾಃ ।

ಪ್ರತುಷ್ಟುವುರ್ಜ್ಜನಾರ್ದ್ದನಂ ರಮಾಸಮೇತಮವ್ಯಯಮ್ ॥೧೭.೧೭೭॥

 

ಚತುರ್ಮುಖ, ರುದ್ರ, ಮೊದಲಾಗಿರತಕ್ಕಂತಹ ದೇವತೆಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಲಕ್ಷ್ಮೀಯಿಂದ ಒಡಗೂಡಿದ, ನಾಶವಿಲ್ಲದ ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ಸ್ತೋತ್ರಮಾಡಿದರು.

 

ಮುನೀನ್ದ್ರದೇವಗಾಯನಾದಯೋSಪಿ ಯಾದವೈಃ ಸಹ ।

ವಿಚೇರುರುತ್ತಮೋತ್ಸವೇ ರಮಾರಮೇಶಯೋಗಿನಿ ॥೧೭.೧೭೮॥

 

ಮುನಿಶ್ರೇಷ್ಠರು, ಗಂಧರ್ವರೇ ಮೊದಲಾದವರು, ಯಾದವರಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು, ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಹಾಗೂ ನಾರಾಯಣರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಅತ್ಯಂತ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಈ ಉತ್ಸವದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸಿದರು.

 

ಸುರಾಂಶಕಾಶ್ಚ ಯೇ ನೃಪಾಃ ಸಮಾಹುತಾ ಮಹೋತ್ಸವೇ ।

ಸಪಾಣ್ಡವಾಃ ಸಮಾಯಯುರ್ಹರಿಂ ರಮಾಸಮಾಯುತಮ್ ॥೧೭.೧೭೯॥

 

ದೇವತಾಂಶವುಳ್ಳ ಯಾವ ರಾಜರು ಈ ಮಹೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಕರೆಸಲ್ಪಟ್ಟರೋ, ಅವರು ಪಾಣ್ಡವರಿಂದ ಕೂಡಿದವರಾಗಿ ರುಗ್ಮಿಣಿಯಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಕೃಷ್ಣನ ಮದುವೆಯ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ಬಂದರು.  

 

ಸಮಸ್ತಲೋಕಸುನ್ದರೌ ಯುತೌ ರಮಾರಮೇಶ್ವರೌ ।

ಸಮೀಕ್ಷ್ಯಮೋದಮಾಯಯುಃ ಸಮಸ್ತಲೋಕಸಜ್ಜನಾಃ ॥೧೭.೧೮೦॥

 

ಸಮಸ್ತ ಲೋಕದಲ್ಲಿಯೇ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರರೆನಿಸಿದ ರುಗ್ಮಿಣಿ-ಕೃಷ್ಣರು ಕೂಡಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ, ಸಮಸ್ತ ಲೋಕದಲ್ಲಿರುವ ಸಜ್ಜನರು ಸಂತಸವನ್ನು ಹೊಂದಿದರು.