ತಯಾ ರಮನ್
ಜನಾರ್ದ್ದನೋ ವಿಯೋಗಶೂನ್ಯಯಾ ಸದಾ।
ಅಧತ್ತ ಪುತ್ರಮುತ್ತಮಂ
ಮನೋಭವಂ ಪುರಾತನಮ್ ॥೧೭.೧೮೧॥
ಎಂದೂ ವಿಯೋಗವಿಲ್ಲದ ರುಗ್ಮಿಣಿಯೊಂದಿಗೆ ಕ್ರೀಡಿಸುತ್ತಾ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು, ಅತ್ಯಂತ
ಹಿಂದಿನವನಾದ, ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ, ಉತ್ಕೃಷ್ಟನಾದ ಮಗನಾದ ‘ಕಾಮ’ನನ್ನು ಅವಳ
ಗರ್ಭದಲ್ಲಿಟ್ಟನು.
[ಇಲ್ಲಿ ಮನೋಭವ, ಪುರಾತನ, ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಶೇಷಣಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಈ ವಿವರಣೆಗೆ ಪೂರಕವಾದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ನಾವು ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ[ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ ೧೦೪.೨]ಕಾಣಬಹುದು: ‘ರುಗ್ಮಿಣ್ಯಾಂ ವಾಸುದೇವಸ್ಯ ಲಕ್ಷ್ಮ್ಯಾಂ ಕಾಮೋ ಧೃತವೃತಃ । ಶಮ್ಬರಾನ್ತಕರೋ ಜಜ್ಞೇ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನಃ ಕಾಮದರ್ಶನಃ । ಸನತ್ಕುಮಾರ ಇತಿ ಯಃ ಪುರಾಣೇ ಪರಿಗೀಯತೇ’ (ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಪುತ್ರನಾಗಿದ್ದ ಸನತ್ಕುಮಾರನೇ (ಅವನೇ ಮನ್ಮಥ) ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ) ]
ಚತುಸ್ತನೋರ್ಹರೇಃ ಪ್ರಭೋಸ್ತೃತೀಯರೂಪಸಂಯುತಃ ।
ತತಸ್ತದಾಹ್ವಯೋSಭವತ್ ಸ ರುಗ್ಮಿಣೀಸುತೋ ಬಲೀ ॥೧೭.೧೮೨॥
ಬಲಿಷ್ಠನಾದ ಆ ರುಗ್ಮಿಣೀಪುತ್ರ, ನಾಲ್ಕು ರೂಪಗಳುಳ್ಳ[1],
ಸರ್ವಸಮರ್ಥನಾದ ಪರಮಾತ್ಮನ ಮೂರನೇ ರೂಪವಾದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ ರೂಪದಿಂದ ಪ್ರವಿಷ್ಟನಾದ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ
‘ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ’ ಎನ್ನುವ ಹೆಸರುಳ್ಳವನೇ ಆದ.
ಪುರೈವ
ಮೃತ್ಯವೇsವದತ್ ತಮೇವ ಶಮ್ಬರಸ್ಯ ಹ ।
ಪ್ರಜಾತಮಬ್ಜಜಾಙ್ಕಜಸ್ತವಾನ್ತಕೋsಯಮಿತ್ಯಪಿ ॥೧೭.೧೮೩॥
ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ ಹುಟ್ಟುವುದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೇ, ‘ನಿನ್ನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವವನು ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ’ ಎಂದು
ಬ್ರಹ್ಮನ ತೊಡೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ನಾರದರು ಶಮ್ಬರನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ ಹುಟ್ಟಿದ ಮೇಲೆ ‘ಈ
ರುಗ್ಮಿಣಿಪುತ್ರನೇ ನಿನ್ನ ಮೃತ್ಯು’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಕೂಡಾ.
ಸ ಮಾಯಯಾ
ಹರೇಃ ಸುತಂ ಪ್ರಗೃಹ್ಯ ಸೂತಿಕಾಗೃಹಾತ್ ।
ಅವಾಕ್ಷಿಪನ್ಮಹೋದಧಾವುಪೇಕ್ಷಿತೋsರಿಪಾಣಿನಾ ॥೧೭.೧೮೪॥
ತಮಗ್ರಸಜ್ಜಲೇಚರಃ
ಸ ದಾಶಹಸ್ತಮಾಗತಃ ।
ಕುಮಾರಮಸ್ಯ ತೂದರೇ
ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಶಮ್ಬರೇ ದದುಃ ॥೧೭.೧೮೫॥
ಆ ಶಮ್ಬರಾಸುರನು ತನ್ನ ಕೂಟವಿದ್ಯೆಯಿಂದ, ಪರಮಾತ್ಮನಿಂದ ಉಪೇಕ್ಷಿತನಾಗಿ, ಪ್ರಸೂತ ಗೃಹದಿಂದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ
ಪುತ್ರನಾದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನನ್ನು ಹಿಡಿದು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಎಸೆದನು.
ಈರೀತಿ ಎಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಮೀನೊಂದು ನುಂಗಿತು. ಆ ಮೀನು ಬೆಸ್ತನ ಕೈಯನ್ನು ಸೇರಿತು. ಮೀನಿನ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಗುವಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡ ಬೆಸ್ತರು ಆ
ಮಗುವನ್ನು ಶಮ್ಬರನಿಗೇ ನೀಡಿದರು.
[ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ(ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ:
೧೦೪.೩) ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರಣೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ: ‘ತಂ ಸಪ್ತರಾತ್ರೇ ಸಂಪೂರ್ಣೇ ನಿಶೀಥೇ ಸೂತಿಕಾಗೃಹಾತ್
। ಜಹಾರ ಕೃಷ್ಣಸ್ಯ ಸುತಂ ಶಿಶುಂ ವೈ ಕಾಲಶಮ್ಬರಃ’.
ವಿಷ್ಣುಪುರಾಣದಲ್ಲೂ[೫.೨೭.೪-೫] ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರಣೆ ಇದೆ:
‘ಹೃತ್ವಾ ಚಿಕ್ಷೇಪ ಚೈವೈನಂ ಗ್ರಹೋಗ್ರೇ ಲವಣಾರ್ಣವೇ । ಕಲ್ಲೋಲಜನಿತಾವರ್ತೇ
ಸುಘೋರೇ ಮಕರಾಲಯೇ । ಪಾತಿತಂ ತತ್ರ ಚೈವೈಕೋ ಮತ್ಸ್ಯೋ ಜಗ್ರಾಹ ಬಾಲಕಮ್ । ನ ಮಮಾರ ಚ ತಸ್ಯಾಪಿ
ಜಠರಾಗ್ನಿಪ್ರದೀಪಿತಃ’ (ಶಮ್ಬರನು ತನ್ನ ಕೂಟವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ, ಸೂತಿಕಾಗೃಹದಿಂದ
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನ ಪುತ್ರನನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ, ಆ ಮಗುವನ್ನು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಎಸೆದನು.
ಈರೀತಿ ಎಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಮಗು ಮೀನಿನಿಂದ ನುಂಗಲ್ಪಟ್ಟು,
ಜಠರಾಗ್ನಿಯಿಂದ ಸುಟ್ಟರೂ ಕೂಡಾ ಸಾಯಲಿಲ್ಲ)]
ವಿಪಾಟ್ಯ
ಮತ್ಸ್ಯಕೋದರಂ ಸ ಶಮ್ಬರಃ ಕುಮಾರಕಮ್ ।
ನ್ಯವೇದಯನ್ಮನೋಭವಪ್ರಿಯಾಕರೇ
ಸುರೂಪಿಣಮ್ ॥೧೭.೧೮೬॥
ಆ ಶಮ್ಬರನು ಮೀನಿನ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಸೀಳಿ, ಸುರೂಪಿಯಾದ
ಆ ಬಾಲಕನನ್ನು ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನ ಹೆಂಡತಿಯಾದ ರತಿಯ ಕೈಯಲ್ಲಿ ನೀಡಿದನು.
[ಇಲ್ಲಿ ‘ಮನೋಭವಪ್ರಿಯಾಕರೇ’ ಎನ್ನುವ ವಿಶೇಷ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಇದರ
ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ(ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ-೧೦೪)
ಹೀಗೆ ಸಂಗ್ರಹಿಸಲಾಗಿದೆ: ‘ ತಸ್ಯ ಮಾಯಾವತೀ
ನಾಮ ಪತ್ನೀ ಸರ್ವಗೃಹೇಶ್ವರೀ । ಕಾರಯಾಮಾಸ ಸೂದಾನಾಮಾಧಿಪತ್ಯಮನಿನ್ದಿತಾ’(೭) (ಅಲ್ಲಿ, ನಿಂದಿತಳಲ್ಲದ,
ಕಾಮನ ಪತ್ನಿ, ಮಾಯಾವತೀ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟು, ಶಮ್ಬರನ ಅಡುಗೆ ಮನೆಯ ಮೇಲುಸ್ತುವಾರಿ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು) ‘ಅನಪತ್ಯಾ ತು ತಸ್ಯಾsಸೀದ್ ಭಾರ್ಯಾ
ರೂಪಗುಣಾನ್ವಿತಾ । ನಾಮ್ನಾ ಮಾಯಾವತೀ ನಾಮ ಮಾಯೇವ
ಶುಭದರ್ಶನಾ । ದದೌ ಸ ವಾಸುದೇವಸ್ಯ ಪುತ್ರಂ ಪುತ್ರಮಿವಾsತ್ಮಜಮ್ । ತಸ್ಯಾ ಮಹಿಷ್ಯಾ ಮಾದಿನ್ಯಾ ದಾನವಃ ಕಾಲಚೋದಿತಃ’ (೫-೬)]
(ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿನ ಕಥೆಯನ್ನು ಮುಂದೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: )
No comments:
Post a Comment