ಅಪೋಹುರ್ದ್ದೂರಮೇತಸ್ಮಾತ್
ಸೋSಪಿ
ಸಂಸ್ಥಾಪ್ಯ ತಾನ್ ಪುನಃ ।
ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ
ನೈತಸ್ಮಾದಧಿಕಂ ಶಕ್ಯತೇSರ್ಜ್ಜುನೇ ॥೨೭.೬೦ ॥
ದೂರ ಓಡಿದ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಪುನಃ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ, ‘ಅರ್ಜುನನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಲು ಶಕ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದು
ಚಿಂತಿಸಿದ.
ಸಾರಥಿತ್ವಾತ್ ಕೇಶವಸ್ಯ
ಧ್ವಜಸ್ಥತ್ವಾದ್ಧನೂಮತಃ ।
ಗಾಣ್ಡಿವತ್ವಾತ್ ಕಾರ್ಮ್ಮುಕಸ್ಯ
ಚೇಷುದ್ಧ್ಯೋರಕ್ಷಯತ್ವತಃ ॥೨೭.೬೧ ॥
ಅವದ್ಧ್ಯತ್ವಾತ್ ತಥಾSಶ್ವಾನಾಮಭೇದ್ಯತ್ವಾದ್ ರಥಸ್ಯ
ಚ ।
ಅತೋ ಯೋದ್ಧುಂ ಸಮರ್ತ್ಥೋSಪಿ ನಾದ್ಯ ಯಾಮಿ ಧನಞ್ಜಯಮ್ ॥೨೭.೬೨
॥
ಏವಂ ಸ ಮತ್ವಾ
ಪ್ರವಿವೇಶ ಸೇನಾಂ ಪಾಣ್ಡೋಃ ಸುತಾನಾಮಥ ತಂ ಸಮಭ್ಯಯಾತ್ ।
ಪಾಣ್ಡ್ಯಸ್ತಯೋರಾಸ ಸುಯುದ್ಧಮದ್ಭುತಂ
ಪ್ರವರ್ಷತೋಃ ಸಾಯಕಪೂಗಮುಗ್ರಮ್ ॥೨೭.೬೩ ॥
ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ ಸಾರಥಿ, ಧ್ವಜದಲ್ಲಿ ಹನುಮಂತ. ಗಾಣ್ಡಿವ
ಧನುಸ್ಸು, ಎಂದೂ ಮುಗಿಯದ ಬಾಣಗಳಿರುವ ಬತ್ತಳಿಕೆ, ಅವಧ್ಯತ್ವ
ಹೊಂದಿರುವ ಕುದುರೆಗಳು, ನಾಶವಾಗದ ರಥ. ಈ
ಕಾರಣದಿಂದ ನನಗೆ ಯುದ್ಧಮಾಡುವ ತಾಕತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ ನಾನು ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಕುರಿತು ಈಗ ಹೋಗಲಾರೆ
ಎಂದು ಚಿಂತಿಸಿದ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ, ಪಾಂಡವರ ಸೇನೆಯನ್ನು ಬೇರೆಡೆಯಿಂದ
ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದನು. ಆಗ ಅವನನ್ನು ಪಾಂಡ್ಯದೇಶದ
ರಾಜನು ಎದುರುಗೊಂಡ. ತೀಕ್ಷ್ಣವಾದ ಬಾಣಗಳನ್ನು ವರ್ಷಿಸತಕ್ಕ ಆ ಪಾಂಡ್ಯರಾಜ ಮತ್ತು ಅಶ್ವತ್ಥಾಮರ
ನಡುವೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಉಗ್ರ ಹೋರಾಟ ನಡೆಯಿತು.
ಅಷ್ಟಾವಷ್ಟಶತಾನ್ಯೂಹುಃ
ಶಕಟಾನಿ ಯದಾಯುಧಮ್ ।
ಅಹ್ನಸ್ತದಷ್ಟಭಾಗೇನ ದ್ರೌಣಿಶ್ಚಿಕ್ಷೇಪ
ತತ್ರ ಹ ॥೨೭.೬೪ ॥
ಆದಿನದ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ ಎಂಟು ಎತ್ತುಗಳು ಹೊರಬಹುದಾದ ಒಂದು ಗಾಡಿ, ಆ ಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿರುವ ಅಸ್ತ್ರಗಳು, ಅಂತಹ ಎಂಟು ಗಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ತುಂಬಬಹುದೋ
ಅಷ್ಟು ಆಯುಧವನ್ನು ದಿವಸದ ಎಂಟನೇ ಒಂದು ಭಾಗದಲ್ಲೇ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದ.
ಅಥ ತಂ ವಿರಥಂ ಕೃತ್ವಾ
ಛಿತ್ವಾ ಕಾರ್ಮ್ಮುಕಮಾಹವೇ ।
ಸಕುಣ್ಡಲಂ ಶಿರೋ
ದ್ರೌಣಿರ್ಜ್ಜಹಾರ ಮುಕುಟೋಜ್ಜ್ವಲಮ್ ॥೨೭.೬೫ ॥
ಪಾಂಡ್ಯರಾಜನನ್ನು ವಿರಥನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ, ಬಿಲ್ಲನ್ನು
ಕತ್ತರಿಸಿ, ಕುಂಡಲದಿಂದ ಸಹಿತವಾಗಿರುವ, ಕಿರೀಟದಿಂದ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದನು.
ಅಥ ವಿದ್ರಾವಯಾಮಾಸ
ಪೃತನಾಂ ಪಾಣ್ಡವೀಂ ಶರೈಃ ।
ತದಾ ಜಘಾನ ಪಾರ್ತ್ಥೋSಪಿ ದಣ್ಡಧಾರಾಖ್ಯಮಾಗಧಮ್ ॥೨೭.೬೬ ॥
ಈರೀತಿಯಾಗಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಾ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ ಪಾಂಡವರ ಸೇನೆಯನ್ನು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಓಡಿಸಿದ.
ಆಗಲೇ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಯಿಂದ ಅರ್ಜುನನೂ ಕೂಡಾ ದಣ್ಡಧಾರಾ ಎನ್ನುವ
ಮಗಧ ದೇಶದ ಒಬ್ಬ ದೈತ್ಯನನ್ನು ಕೊಂದು ಹಾಕಿದ.
