ಜರಾಸುತಾದಯೋ
ರುಷಾ ತಮಭ್ಯಯುಃ ಶರೋತ್ತಮೈಃ ।
ವಿಧಾಯ ತಾನ್
ನಿರಾಯುಧಾನ್ ಜಗಾಮ ಕೇಶವಃ ಶನೈಃ ॥೧೭.೧೪೬॥
ಜರಾಸಂಧ ಮೊದಲಾದವರು ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ, ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಬಾಣಗಳನ್ನು ಹೂಡಿ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಎದುರುಗೊಂಡರು. ಕೃಷ್ಣನು ಅವರನ್ನು
ನಿರಾಯುಧರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಮುನ್ನಡೆದನು.
ಪುನರ್ಗ್ಗೃಹೀತಕಾರ್ಮ್ಮುಕಾನ್
ಹರಿಂ ಪ್ರಯಾತುಮುದ್ಯತಾನ್ ।
ನ್ಯವಾರಯದ್ಧಲಾಯುಧೋ
ಬಲಾದ್ ಬಲೋರ್ಜ್ಜಿತಾಗ್ರಣೀಃ ॥೧೭.೧೪೭॥
ಪುನಃ ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು
ಪರಮಾತ್ಮನತ್ತ ತೆರಳಲು ಸಿದ್ಧರಾದ ಜರಾಸಂಧಾದಿಗಳನ್ನು, ಬಲದಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಠರಾಗಿರುವವರನ್ನೇ ಸೈನಿಕರನ್ನಾಗಿ
ಹೊಂದಿರುವ ಬಲರಾಮನು ತನ್ನ ಸೈನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ತಡೆದನು.
ತದಾ ಸಿತಃ
ಶಿರೋರುಹೋ ಹರೇರ್ಹಲಾಯುಧಸ್ಥಿತಃ ।
ಪ್ರಕಾಶಮಾವಿಶದ್
ಬಲಂ ವಿಜೇತುಮತ್ರ ಮಾಗಧಮ್ ॥೧೭.೧೪೮॥
ಆಗ ಬಲರಾಮನಲ್ಲಿರತಕ್ಕ ಪರಮಾತ್ಮನ ಶುಕ್ಲಕೇಶವು ಈ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು
ಅವನಿಗೆ ಬಲವನ್ನು ಪ್ರಕಾಶಗೊಳಿಸಿತು. [ಪರಮಾತ್ಮನ
ವಿಶೇಷ ಆವೇಶ ಬಲರಾಮನಲ್ಲಿ ಇದ್ದದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಯಿತು]
ಸ ತಸ್ಯ ಮಾಗಧೋ
ರಣೇ ಗದಾನಿಪಾತಚೂರ್ಣ್ಣಿತಃ ।
ಪಪಾತ ಭೂತಳೇ
ಬಲೋ ವಿಜಿತ್ಯ ತಂ ಯಯೌ ಪುರೀಮ್ ॥೧೭.೧೪೯॥
ಜರಾಸಂಧನು ಬಲರಾಮನ ಗದಾಪ್ರಹಾರದಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ. ಹೀಗೆ ಬಲರಾಮನು ಜರಾಸಂಧನನ್ನು
ಗೆದ್ದು, ದ್ವಾರಕಾ ಪಟ್ಟಣದತ್ತ ತೆರಳಿದನು.
ವರೋರುವೇಷಸಂವೃತೋsಥ ಚೇದಿರಾಟ್ ಸಮಭ್ಯಯಾತ್ ।
ತಮಾಸಸಾರ ಸಾತ್ಯಕಿರ್ನ್ನದನ್
ಮೃಗಾಧಿಪೋ ಯಥಾ ॥೧೭.೧೫೦॥
ಸ್ವಲ್ಪಕಾಲ ಕಳೆದ ನಂತರ, ಮದುಮಗನ ವೇಷದಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಶಿಶುಪಾಲನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದನು.
ಸಾತ್ಯಕಿಯು ಗರ್ಜಿಸುವ ಸಿಂಹವೋ ಎಂಬಂತೆ ಅವನನ್ನು
ಎದುರುಗೊಂಡ.
ಚಿರಂ ಪ್ರಯುದ್ಧ್ಯ
ತಾವುಭೌ ವರಾಸ್ತ್ರಶಸ್ತ್ರವರ್ಷಿಣೌ ।
ಕ್ರುಧಾ
ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತಸ್ಥತುಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಸ್ಫುರತ್ತನೂ ॥೧೭.೧೫೧॥
ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಅಸ್ತ್ರಗಳ ಹಾಗೂ ಶಸ್ತ್ರಗಳ ಮಳೆಗರೆಯುತ್ತಿರುವ ಆ ಶಿಶುಪಾಲ-ಸಾತ್ಯಕಿ,
ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬಹಳಕಾಲ ಯುದ್ಧಮಾಡಿ, ಪರಸ್ಪರ ಗೆಲ್ಲಲಾಗದೇ, ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ
ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ನೋಡಿಕೊಂಡೇ ಕೆಲವುಕಾಲ ಕಳೆದರು.
ಸಮಾನಭಾವಮಕ್ಷಮೀ
ಶಿನೇಃ ಸುತಾತ್ಮಜಃ ಶರಮ್ ।
ಅಥೋದ್ಬಬರ್ಹ
ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಬಲಾನ್ಮುಮೋಚ ವಕ್ಷಸಿ ॥೧೭.೧೫೨॥
ಶಿನಿಯ ಮಗನಾದ ಸತ್ಯಕನ ಮಗನಾಗಿರುವ ಸಾತ್ಯಕಿಯು, ತಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಸಹಿಸದೇ,
ಬಾಣವೊಂದನ್ನು ತೆಗೆದ. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತನ್ನೆಲ್ಲಾ ಬಲವನ್ನು ಬಳಸಿದ ಆತ, ಆ ಬಾಣವನ್ನು ಶಿಶುಪಾಲನ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟ.
ಸ ತೇನ
ತಾಡಿತೋsಪತದ್ ವಿಸಜ್ಞಕೋ ನೃಪಾತ್ಮಜಃ ।
ವಿಜಿತ್ಯ ತಂ
ಸ ಸಾತ್ಯಕಿರ್ಯ್ಯಯೌ ಪ್ರಹೃಷ್ಟಮಾನಸಃ ॥೧೭.೧೫೩॥
ಶಿಶುಪಾಲನಾದರೋ ಆ ಬಾಣದಿಂದ ಹೊಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟವನಾಗಿ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ.
ಸಾತ್ಯಕಿಯು ಶಿಶುಪಾಲನನ್ನು ಗೆದ್ದು, ಸಂತಸಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸಿನವನಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ
ತೆರಳಿದ.
No comments:
Post a Comment