ಪುನಶ್ಚ ಪಾರ್ತ್ಥೇನ ಮಹಾಸ್ತ್ರಯುದ್ಧಂ ಪ್ರಕುರ್ವತಃ ಸೂರ್ಯ್ಯಸುತಸ್ಯ ಚಕ್ರಮ್ ।
ರಥಸ್ಯ ಭೂಮಿರ್ಗ್ಗ್ರಸತಿ
ಸ್ಮ ಶಾಪಾದಸ್ತ್ರಾಣಿ ದಿವ್ಯಾನಿ ಚ ವಿಸ್ಮೃತಿಂ ಯಯುಃ ॥೨೭.೧೮೭ ॥
ಪುನಃ ಅರ್ಜುನನೊಂದಿಗೆ ಮಹತ್ತಾದ ಅಸ್ತ್ರಯುದ್ಧ
ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕರ್ಣನ ರಥಚಕ್ರವನ್ನು ಭೂಮಿ (ವಿಪ್ರಶಾಪದಿಂದಾಗಿ) ನುಂಗಿತು. ಪರಶುರಾಮದೇವರ
ಶಾಪದಿಂದಾಗಿ ಕರ್ಣನಿಗೆ ದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಗಳು ಮರೆತುಹೋದವು.
ಉದ್ಧರ್ತ್ತುಕಾಮೋ
ರಥಚಕ್ರಮೇವ ಪಾರ್ತ್ಥಂ ಯಯಾಚೇSವಸರಂ ಪ್ರದಾತುಮ್ ।
ನೇತ್ಯಾಹ ಕೃಷ್ಣೋSಞ್ಜಲಿಕಂ ಸುಘೋರಂ
ತ್ರಿನೇತ್ರದತ್ತಂ ಜಗೃಹೇ ಚ ಪಾರ್ತ್ಥಃ ॥೨೭.೧೮೮ ॥
ಹೂತುಹೋದ ತನ್ನ ರಥದ ಚಕ್ರವನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಲು ಕರ್ಣ ಅರ್ಜುನನಲ್ಲಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬೇಡಿದ.
ಕೃಷ್ಣನಿಂದ ‘ಅವಕಾಶ ಕೊಡಬೇಡ’ ಎಂದು ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟ ಅರ್ಜುನ, ತ್ರಿನೇತ್ರದತ್ತವಾದ, ಭಯಂಕರವಾದ ಅಂಜಲಿಕಾಸ್ತ್ರವನ್ನು
ತೆಗೆದುಕೊಂಡ.
ಸತ್ಯೇನ ಧರ್ಮ್ಮೇಣ ಚ
ಸನ್ನಿಯೋಜ್ಯ ಮುಮೋಚ ಕರ್ಣ್ಣಸ್ಯ ವಧಾಯ ಬಾಣಮ್ ।
ಚಿಚ್ಛೇದ ತೇನೈವ ಚ
ತಸ್ಯ ಶೀರ್ಷಂ ಸನ್ಧಿತ್ಸತೋ ಬಾಣವರಂ ಸುಘೋರಮ್ ॥೨೭.೧೮೯ ॥
ಅರ್ಜುನನು ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಸತ್ಯಧರ್ಮವನ್ನು ಆ ಅಂಜಲಿಕಾಸ್ತ್ರದೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿಸಿ ಕರ್ಣನ
ಸಂಹಾರಕ್ಕಾಗಿ ಬಾಣವನ್ನು ಬಿಟ್ಟನು. ಕರ್ಣ ಅರ್ಜುನನ ಬಾಣವನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಬಾಣಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡುವ
ಮೊದಲೇ ಆ ಅಂಜಲಿಕಾಸ್ತ್ರ ಅವನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿತು.
ಅಪರಾಹ್ಣೇSಪರಾಹ್ಣಸ್ಯ
ಸೂತಜಸ್ಯೇನ್ದ್ರಸೂನುನಾ ।
ಛಿನ್ನಮಞ್ಜಲಿಕೇನಾSಜೌ ಸೋತ್ಸೇಧಮಪತಚ್ಛಿರಃ ॥೨೭.೧೯೦
॥
ಕರ್ಣನ ಸೇನಾಧಿಪತ್ಯದ ಎರಡನೇ ದಿನದ(ಯುದ್ಧದ ಹದಿನೇಳನೇ ದಿನದ) ಅಪರಾಹ್ಣ ಇಂದ್ರಪುತ್ರ
ಅರ್ಜುನ ಸೂರ್ಯಪುತ್ರ ಕರ್ಣನ ತಲೆಯನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದ. ಕರ್ಣನ ರುಂಡ ವೇಗವಾಗಿ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ
ಹೋಗಿ ಕಳಗೆ ಬಿದ್ದಿತು.
ತಸ್ಮಿನ್ ಹತೇ ದೀನಮುಖಃ
ಸುಯೋಧನೋ ಯಯೌ ಸಮಾಹೃತ್ಯ ಬಲಂ ಸಶಲ್ಯಃ ।
ಯುಧಿಷ್ಠಿರಃ ಕರ್ಣ್ಣವಧಂ
ನಿಶಮ್ಯ ತದಾ ಸಮಾಗತ್ಯ ದದರ್ಶ ತತ್ತನುಮ್ ॥೨೭.೧೯೧ ॥
ಕರ್ಣ ಹತನಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೇ ದುಃಖಿತನಾದ ದುರ್ಯೋಧನನು ಶಲ್ಯನಿಂದ ಸಹಿತನಾಗಿ ಸೇನೆಯನ್ನು
ಹಿಂದಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಟುಹೋದನು. ಕರ್ಣಸಂಹಾರವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಯುಧಿಷ್ಠಿರ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು
ಕರ್ಣನ ಶರೀರವನ್ನು ಕಂಡನು.
ಶಶಂಸ ಕೃಷ್ಣಂ ಚ
ಧನಞ್ಜಯಂ ಚ ಭೀಮಂ ಚ ಯೇSನ್ಯೇSಪಿ ಯುಧಿ ಪ್ರವೀರಾಃ ।
ಗತ್ವಾ ಚ ತೇ ಶಿಬಿರಂ ಮೋದಮಾನಾ
ಊಷುಃ ಸಕೃಷ್ಣಾಸ್ತದನುಬ್ರತಾಃ ಸದಾ ॥೨೭.೧೯೨ ॥
ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು, ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಹಾಗೂ ಭೀಮಸೇನನನ್ನು ಹೊಗಳಿದನು.
ಇತರ ವೀರರನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಯುಧಿಷ್ಠಿರ ಹೊಗಳಿದನು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಂದ
ಸಹಿತರಾದ, ಸದಾ ಕೃಷ್ಣನನ್ನೇ ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಆ ಪಾಂಡವರು ಶಿಬಿರಕ್ಕೆ
ತೆರಳಿ ಸಂತೋಷಹೊಂದಿದವರಾಗಿ ಆವಾಸ ಮಾಡಿದರು.
॥ ಇತಿ ಶ್ರೀಮದಾನನ್ದತೀರ್ತ್ಥಭಗವತ್ಪಾದವಿರಚಿತೇ
ಶ್ರಿಮನ್ಮಹಾಭಾರತತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯನಿರ್ಣ್ಣಯೇ ಕರ್ಣ್ಣವಧೋನಾಮ ಸಪ್ತವಿಂಶೋsಧ್ಯಾಯಃ ॥
[ ಆದಿತಃ ಶ್ಲೋಕಾಃ೪೨೪೯+೧೯೨=೪೪೪೧ ]
*********
No comments:
Post a Comment