Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 11.218-11.221

ಯೋ ಬಾಣಮಾವಿಶ್ಯ ಮಹಾಸುರೋsಭೂತ್ ಸ್ಥಿತಃ ಸ ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಥಿತೋsಪಿ ಬಾಣಃ ।

ಸ ಕೀಚಕೋ ನಾಮ ಬಭೂವ ರುದ್ರವರಾದವಧ್ಯಃ ಸ ತಮಃ ಪ್ರವೇಶ್ಯಃ ॥೧೧.೨೧೮॥

ಯಾವ ಮಹಾಸುರನು ಬಲಿಪುತ್ರ ಬಾಣನನ್ನು ಪ್ರವೇಶಮಾಡಿ ಬಾಣ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಪ್ರಸಿದ್ಧನೋ, ಅವನೇ ಕೀಚಕನೆಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ರುದ್ರದೇವರ ವರದಿಂದ ಅವಧ್ಯನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅವನೂ ಕೂಡಾ ಅಂಧಂತಮಸ್ಸಿಗೆ ಬೀಳಲು ಅರ್ಹನಾಗಿದ್ದಾನೆ.

ಅತಸ್ತ್ವಯಾ ಭುವ್ಯವತೀರ್ಯ್ಯ ದೇವಕಾರ್ಯ್ಯಾಣಿ ಕಾರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯಖಿಲಾನಿ ದೇವ ।

ತ್ವಮೇವ ದೇವೇಶ ಗತಿಃ ಸುರಾಣಾಂ ಬ್ರಹ್ಮೇಶಶಕ್ರೇನ್ದುಯಮಾದಿಕಾನಾಮ್ ॥೧೧.೨೧೯॥    

ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ದೇವನೇ, ನೀನು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸಬೇಕಿದೆ. ನಿನ್ನಿಂದ ದೇವಕಾರ್ಯಗಳು ಮಾಡಲ್ಪಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ಓ ದೇವತೆಗಳ ಒಡೆಯನೇ,  ಬ್ರಹ್ಮ, ರುದ್ರ, ಇಂದ್ರ, ಚಂದ್ರ, ಯಮ, ಮೊದಲಾದ ಎಲ್ಲಾ  ದೇವತೆಗಳಿಗೂ  ನೀನೇ ಗತಿ.

ತ್ವಮೇವ ನಿತ್ಯೋದಿತಪೂರ್ಣ್ಣಶಕ್ತಿಸ್ತ್ವಮೇವ ನಿತ್ಯೋದಿತಪೂರ್ಣ್ಣಚಿದ್ಘನಃ ।

ತ್ವಮೇವ ನಿತ್ಯೋದಿತಪೂರ್ಣ್ಣಸತ್ಸುಖಸ್ತ್ವದೃಙ್ ನ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕುತ ಏವ ತೇsಧಿಕಃ  ॥೧೧.೨೨೦ ॥

ನೀನೊಬ್ಬನೇ ನಿತ್ಯದಲ್ಲಿಯೂ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತವಾಗಬಲ್ಲ ಪೂರ್ಣಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳವನು. ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಎಂದೆಂದೂ ಪೂರ್ಣವಾಗಿರುವ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ತುಂಬಿದವನು. ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಉದ್ಭವಿಸಿದ ನಿರ್ದುಷ್ಟವಾದ ಆನಂದವುಳ್ಳವನು. ನಿನಗೆ ಸಮನೇ ಇಲ್ಲವೆಂದಮೇಲೆ ನಿನಗೆ ಮಿಗಿಲಾದವನು ಎಲ್ಲಿರಬೇಕು.

ಇತೀರಿತೋ ದೇವವರೈರುದಾರಗುಣಾರ್ಣ್ಣವೋsಕ್ಷೋಭ್ಯತಮಾಮೃತಾಕೃತಿಃ ।

ಉತ್ಥಾಯ ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಯಯಾವನನ್ತಸೋಮಾರ್ಕ್ಕಕಾನ್ತಿದ್ಯುತಿರನ್ವಿತೋsಮರೈಃ ॥೧೧.೨೨೧॥    

ಈರೀತಿಯಾಗಿ ದೇವತಾಶ್ರೇಷ್ಠರಿಂದ ಸ್ತೋತ್ರಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ, ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಗುಣಗಳಿಗೆ ಕಡಲಿನಂತೆ ಇರುವ, ಎಂದೂ ನಾಶವಾಗದ ದೇಹವುಳ್ಳ ನಾರಾಯಣನು,  ಶೇಷಶಯ್ಯೆಯಿಂದ ಎದ್ದು, ಎಣೆಯಿಲ್ಲದ ಸೂರ್ಯ ಹಾಗು ಚಂದ್ರರ ಕಾಂತಿಯುಳ್ಳವನಾಗಿ, ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಅನುಸರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವನಾಗಿ ಹೊರಟನು.