Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 21: 113-117

 

ಇತೀರಿತೇsವದತ್ ಪುನರ್ವೃಕೋದರೋsರಿಕಕ್ಷಭುಕ್ ।

ಯದೀಯನೇತೃಕಾ ರಮಾವಿರಿಞ್ಚಶರ್ವಪೂರ್ವಕಾಃ      ॥೨೧.೧೧೩॥

 

ವಶೇ ಚ ಯಸ್ಯ ತದ್ ಬಲಂ ಸುರಾಸುರೋರಗಾದಿನಾಮ್ ।

ಸ ಏಷ ಕೇಶವಃ ಪ್ರಭುಃ ಕ್ವ ಚಾಸ್ಯ ಬಾರ್ಹದ್ರಥಃ             ॥೨೧.೧೧೪॥

 

ಈರೀತಿಯಾಗಿ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ನುಡಿಯಲು, ಅರಿಗಳೆಂಬ ಕಾಡನ್ನುಣ್ಣುವ, ಬೆಂಕಿಯಂತಿರುವ ಭೀಮಸೇನನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: ‘ಲಕ್ಷ್ಮಿ, ಬ್ರಹ್ಮ, ರುದ್ರ ಮೊದಲಾದ ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳೂ ಕೂಡಾ ಯಾರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೋ, ದೇವತೆಗಳು, ದೈತ್ಯರು, ಮೊದಲಾದವರ ಬಲವು ಯಾರ ಕೈವಶವಾಗಿದೆಯೋ, ಅಂತಹ ಈ ಕೇಶವನು ನಮ್ಮ ಒಡೆಯ. ಇವನಿಗೆ ಜರಾಸಂಧನು ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ?    

 

ಅಧೃಷ್ಯಮಸ್ತಿ ಮೇ ಬಲಂ ಹರಿಃ ಪ್ರಣಾಯಕೋsಸ್ಯ ಚ ।

ಸಮಸ್ತಲೋಕನೇತರಿ ಪ್ರಭೌ ಹಿ ಸರ್ವಶಕ್ತಿತಾ               ॥೨೧.೧೧೫॥

 

ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ ಪ್ರೇರಕನಾಗಿರುವ ನನ್ನ ಕಸುವು ಅಜೇಯವಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಲೋಕಗಳನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಆಯಾ ಕಾಲದ ಗತಿಗೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ಈ ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ಸರ್ವಶಕ್ತಿತ್ವ ಇದೆಯಷ್ಟೇ.

 

ಅಜೇಯತಾ ತಥಾsರ್ಜ್ಜುನೇ ಹರೇರ್ವರೋದ್ಭವಾsಸ್ತಿ ಹಿ ।

ಅತೋ ವಯಂ ತ್ರಯೋsದ್ಯ ತಂ ಪ್ರಯಾಮ ಮಾಗಧಂ  ರಿಪುಮ್             ॥೨೧.೧೧೬॥

 

ಹಾಗೆಯೇ ಅರ್ಜುನನಲ್ಲಿ ಪರಮಾತ್ಮನ ವರದಿಂದ ಉಂಟಾದ ಅಜೇಯತ್ವ ಇದೆಯಷ್ಟೇ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ನಾವು ಮೂರುಜನ ಈಗ ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಕುರಿತು ಹೊರಡುತ್ತೇವೆ.

 

ಹನಿಷ್ಯ ಏವ ಮಾಗಧಂ ಹರೇಃ ಪುರೋ ನ ಸಂಶಯಃ ।

ಇತೀರಿತೇsಮುನಾ ಹರಿರ್ಜ್ಜಗಾದ ಧರ್ಮ್ಮನನ್ದನಮ್     ॥೨೧.೧೧೭॥

 

ನಾನು ಪರಮಾತ್ಮನ ಎದುರು ಜರಾಸಂಧನನ್ನು ಕೊಂದೇ ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಶಯವಿಲ್ಲ’. ಈರೀತಿಯಾಗಿ ಭೀಮಸೇನನಿಂದ ಹೇಳಲ್ಪಡುತ್ತಿರಲು, ಪರಮಾತ್ಮನು ಧರ್ಮರಾಜನನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಿದ.

[‘ಕೃಷ್ಣೇ ನಯೋ ಮಯಿ ಬಲಂ ಜಯಃ ಪಾರ್ಥೇ ಧನಞ್ಜಯೇ । ಮಾಗಧಂ ಸಾಧಯಿಷ್ಯಾಮ ಇಷ್ಟಿಂ ತ್ರಯ ಇವಾಗ್ನಯಃ’ (ಮಹಾಭಾರತ ಸಭಾಪರ್ವ ೧೫.೧೩) ಕೃಷ್ಣನಲ್ಲಿ ನೀತಿ(ಕೃಷ್ಣನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ), ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಲ, ಅರ್ಜುನನಲ್ಲಿ ಜಯವಿದೆ. ಅದರಿಂದ ಯಾಗಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಮೂರು ಅಗ್ನಿಗಳೋ ಹಾಗೇ, ಈ ಜರಾಸಂಧ ವದೆ ಎನ್ನುವ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ನಾವು ಮೂರು ಜನ ಅಗ್ನಿಗಳಿದ್ದಂತೆ]