Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 27-94-98

 

ಅತೀತ್ಯ ಪುತ್ರಂ ತು ಗುರೋಃ ಸಮಾಗತೇ ಪಾರ್ತ್ಥೇ ಕರ್ಣ್ಣೋ ದ್ರಾವಯಾಮಾಸ ಸೇನಾಮ್ ।

ಪಾಣ್ಡೋಃ ಸುತಾನಾಂ ಶರವರ್ಷಧಾರೋ ದುರ್ಯ್ಯೋಧನಶ್ಚಾನು ಯಯೌ ತಮೇವ ॥೨೭.೯೪ ॥

 

ಈರೀತಿ ಗುರುಪುತ್ರ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮನನ್ನು ದಾಟಿ ಅರ್ಜುನ ಬರುತ್ತಿರಲು, ಕರ್ಣನು ಪಾಂಡವರ ಸೇನೆಯನ್ನು ಬಾಣಗಳ ಮಳೆಯಿಂದ ಓಡಿಸಲಾರಮ್ಭಿಸಿದನು. ಅವನನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ದುರ್ಯೋಧನನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆಂದು ಬಂದನು.

 

ಕರ್ಣ್ಣಮಾಯಾನ್ತಮಾಲೋಕ್ಯ ದ್ರಾವಯನ್ತಂ ನಿಜಾಂ ಚಮೂಮ್ ।

ಧನುರನ್ಯತ್ ಸಮಾದಾಯ ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನೋ ನ್ಯವಾರಯತ್ ॥೨೭.೯೫ ॥

 

ಬರುತ್ತಿರುವ ಕರ್ಣನನ್ನು ಕಂಡು, ತನ್ನ ಸೇನೆಯನ್ನು ಓಡಿಸುತ್ತಿರುವ ಕರ್ಣನನ್ನು ಬೇರೊಂದು ಧನುಸ್ಸನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡ ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನನು ತಡೆದ.

 

ತಯೋರಾಸೀನ್ಮಹದ್ ಯುದ್ಧಂ ಚಿರಂ ಸಮಮವಿಶ್ರಮಮ್ ।

ತದೈವ ಸಾತ್ಯಕಿರ್ವೀರೋ ದುರ್ಯ್ಯೋಧನಮವಾರಯತ್ ॥೨೭.೯೬ ॥

 

ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಧೀರ್ಘಕಾಲದ, ಸಮವಾಗಿರುವ, ವಿಶ್ರಾಂತಿಯೇ ಇಲ್ಲದ ದೊಡ್ಡ ಯುದ್ಧವು ನಡೆಯಿತು. ಆಗಲೇ ಸಾತ್ಯಕಿಯು ದುರ್ಯೋಧನನನ್ನು ತಡೆದ.

 

ನಿವಾರಿತಃ ಸಾತ್ಯಕಿನಾ ರಣೇ ದುರ್ಯ್ಯೋಧನೋ ನೃಪಃ ।

ನಿಹತ್ಯ ಸಾತ್ಯಕೇರಶ್ವಾನ್ ದ್ರೌಪದೇಶ್ಚಾಪಮಚ್ಛಿನತ್ ॥೨೭.೯೭ ॥

 

ಸಾತ್ಯಕಿಯಿಂದ ತಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ರಾಜಾ ದುರ್ಯೋಧನನು-ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಾತ್ಯಕಿಯ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಕೊಂದು, ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನನ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದನು.

 

ತದನ್ತರೈವ ಕರ್ಣ್ಣೋSಪಿ ಪಾರ್ಷತಾಶ್ವಾನಪಾತಯತ್ ।

ತಯೋರ್ವಿರಥಯೋರೇವ ಭಗ್ನಂ ತತ್ ಪಾಣ್ಡವಂ ಬಲಮ್ ॥೨೭.೯೮ ॥

 

ಅದೇ ಸಂಧರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕರ್ಣನು ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನನ ಕುದುರೆಗಳನ್ನು ಸಾಯಿಸಿದ. ಹೀಗೆ ಸಾತ್ಯಕಿ ಮತ್ತು ಧೃಷ್ಟದ್ಯುಮ್ನ ಇಬ್ಬರೂ ರಥಹೀನರಾಗಲು, ಪಾಂಡವ ಸೇನೆಯು ಸೋತಿತು.