Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 27-99-103

 

ಬಲಂ ಸ್ವಕೀಯಂ ಬಹುಧಾ ವಿಭಿನ್ನಂ ಸಮೀಕ್ಷ್ಯ ಭೀಮೋ ಮೃಗರಾಜಕೇತುಃ ।

ಕೃತ್ವಾ ಧರಾಕಮ್ಪಕಮುಗ್ರನಾದಂ ರಣೇSಭ್ಯಯಾತ್  ಕೌರವರಾಜಸೈನ್ಯಮ್ ॥೨೭.೯೯ ॥

 

ಹೀಗೆ ತಮ್ಮ ಸೇನೆಯು ಬಹುಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ನಾಶವಾದುದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದ, ಸಿಂಹವೇ ಧ್ವಜದ ಲಾಂಛನವಾಗಿ ಉಳ್ಳ ಭೀಮಸೇನನು, ಭೂಮಿಯನ್ನೇ ನಡುಗಿಸುವ ಭಯಂಕರ ಗರ್ಜನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿ, ದುರ್ಯೋಧನನ ಸೇನೆಯನ್ನು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಎದುರುಗೊಂಡನು.

 

ನಾದೇನ ಬಾಣೈಶ್ಚ ವೃಕೋದರೇಣ ಭಗ್ನಂ ತದಾ ಕೌರವಸೈನ್ಯಮಾಶು ।

ದಿಶೋ ವಿದುದ್ರಾವ ಸುಯೋಧನೋSಪಿ ಕೃತೋ ರಣೇ ತೇನ ವಿವಾಹನಾಯುಧಃ ॥೨೭.೧೦೦ ॥

 

ಸಿಂಹ ನಾದದಿಂದಲೂ, ಬಾಣಗಳಿಂದಲೂ, ಭೀಮಸೇನನಿಂದ ನಾಶಗೊಂಡ ಕೌರವಸೇನೆಯು ದಿಕ್ಕು-ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಓಡಿತು. ದುರ್ಯೋಧನನೂ ಕೂಡಾ ಭೀಮನಿಂದ ರಥಹೀನ ಹಾಗೂ ಆಯುಧಹೀನನಾದನು.

 

ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ತತ್ ಪಾಣ್ಡವಾನಾಂ ಚ ಸೇನಾ ಸಮಾವೃತ್ತಾ ಕ್ಷಿಪ್ರಮವಾರ್ಯ್ಯವೇಗಾ ।

ತಯಾ ಪುನಃ ಕೌರವಾಣಾಂ ಬಲಂ ತದ್ ಭಗ್ನಂ ದೂರಾದ್ ದೂರತರಂ ಪ್ರದುದ್ರುವೇ ॥೨೭.೧೦೧ ॥

 

ಇದನ್ನು ಕಂಡ ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಪಾಂಡವರ ಸೇನೆಯು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲಿ  ಮರಳಿ ಬಂದು ಒಂದಾಯಿತು. ಎಣಿಸಲಾರದ ವೇಗದಿಂದ ಪಾಂಡವ ಸೇನೆಯಿಂದ ಕೌರವರ ಸೇನೆಯು ನಾಶವಾದದ್ದಾಗಿ ದೂರ-ದೂರಕ್ಕೆ ಓಡಿಹೋಯಿತು.

 

ಹನ್ಯಮಾನಂ ದಿಶೋ ಯಾತಂ ಪಾಞ್ಚಾಲೈರ್ಭೀಮಸಂಶ್ರಯಾತ್ ।

ಸುಯೋಧನಬಲಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಜಜ್ವಾಲಾSಧಿರಥಿಃ ಕ್ರುಧಾ ॥೨೭.೧೦೨ ॥

 

ಹೀಗೆ ಭೀಮನ ಬೆಂಗಾವಲಿನಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡ ಪಾಂಚಾಲದೇಶದವರಿಂದ ನಾಶಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟು ದಿಕ್ಕು-ದಿಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಚಲ್ಲಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ಓಡುತ್ತಿರುವ ದುರ್ಯೋಧನನ ಸೇನೆಯನ್ನು ಕಂಡು, ಕರ್ಣನು ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಉರಿದನು.  

 

ಸೋSಮೋಘಂ ರಾಮದೇವತ್ಯಮಸ್ತ್ರಂ ಭಾರ್ಗ್ಗವಸಂಜ್ಞಿತಮ್ ।

ಸರ್ವಾಸ್ತ್ರನಾಶಕಂ ದಿವ್ಯಮಪ್ರತಿದ್ವನ್ದ್ವಮಾದದೇ ॥೨೭.೧೦೩ ॥

 

ಅವನು ಪರಶುರಾಮನೇ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಉಳ್ಳ, ಭಾರ್ಗವ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ, ಎಲ್ಲಾ ಅಸ್ತ್ರವನ್ನೂ ನಾಶಮಾಡುವ, ಅಲೌಕಿಕವಾಗಿರುವ, ಎಣೆಯಿರದ, ಎಂದೂ ವ್ಯರ್ಥವಲ್ಲದ ಅಸ್ತ್ರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.