Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 2029_2032

 [ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ದ್ವಾರಕೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ:]

 

ಕೃಷ್ಣೋsಪಿ ಗತ್ವಾ ದ್ವಾರವತೀಂ ಸರಾಮಃ ಸತ್ಯಾಪಿತುರ್ವಧಕರ್ತ್ತಾರಮೇವ ।

ಶತಧನ್ವಾನಂ ಹನ್ತುಮೈಚ್ಛತ್ ಸ ಚೈವ ಯಯಾಚೇsಕ್ರೂರಂ ಕೃತವರ್ಮ್ಮಾನುಯುಕ್ತಮ್ ॥೨೦.೨೯॥

 

ಇತ್ತ ದ್ವಾರಕಾ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು, ಬಲರಾಮನಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಸತ್ಯಭಾಮೆಯ ತಂದೆಯಾದ ಸತ್ರಾಜಿತನ ಕೊಲೆಮಾಡಿರುವ ಶತಧನ್ವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಬಯಸಿದನು. ಶತಧನ್ವನಾದರೋ, ಕೃತವರ್ಮನಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಅಕ್ರೂರನನ್ನು ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಬೇಡಿದನು.

 

ತಾವಬ್ರೂತಾಂ ಸರ್ವಲೋಕೈಕಕರ್ತ್ತುರ್ನ್ನಾsವಾಂ ವಿರೋಧಂ ಮನಸಾsಪಿ ಕುರ್ವಃ ।

ಕೃಷ್ಣಸ್ಯ ಸರ್ವೇಶಿತುರಿತ್ಯನೂಕ್ತ ಆರುಹ್ಯ ಚಾಶ್ವೀಂ ಭಯತಃ ಪರಾದ್ರವತ್ ॥೨೦.೩೦॥

 

ಆಗ ಕೃತವರ್ಮ ಹಾಗೂ ಅಕ್ರೂರ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: ‘ಸಮಸ್ತ ಲೋಕದ ಸೃಷ್ಟಿ-ಸ್ಥಿತಿ-ಲಯಗಳನ್ನೂ ಮಾಡುವ ನಾರಾಯಣನ ವಿರೋಧವನ್ನು ನಾವಿಬ್ಬರು ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ಚಿಂತಿಸಲಾರೆವು’ ಎಂದು. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟವನಾದ ಶತಧನ್ವ,  ಭಯದಿಂದ ಹೆಣ್ಣು  ಕುದುರೆಯನ್ನು ಏರಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿದನು. 

 

ಅನ್ವೇವ ತಂ ಕೃಷ್ಣರಾಮೌ ರಥೇನ ಯಾತೌ ಶತಂ ಯೋಜನಾನಾಂ ದಿನೇನ ।

ಗತ್ವಾ ಮೃತಾಯಾಂ ಬಡಬಾಯಾಂ ಪದೈವ ಸ ಪ್ರಾದ್ರವತ್  ಕೃಷ್ಣ ಏನಂ ಪದಾsಗಾತ್ ॥೨೦.೩೧॥

 

ಅವನನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಕೃಷ್ಣ-ರಾಮರು ರಥದಲ್ಲಿ  ತೆರಳಿದರು. ಒಂದು ದಿವಸದಲ್ಲಿಯೇ ನೂರು ಯೋಜನಗಳ ತನಕ ಓಡಿ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮುಂದೆ ಓಡಲಾಗದೇ, ಎದೆಯೊಡೆದು ಸತ್ತ ಕುದುರೆಯಿರುತ್ತಿರಲು,  ಶತಧನ್ವ ಕಾಲ್ಗಳಿಂದಲೇ  ಓಡಲಾರಮ್ಭಿಸಿದ. ಆಗ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ರಥದಿಂದ ಇಳಿದು ಕಾಲ್ಗಳಿಂದಲೇ  ಅವನನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದ.    

[ಆ ಕುದುರೆಯ ಹೆಸರು ‘ಹೃದಯಾ’ ಎಂದು, ಅದು ದಿನಕ್ಕೆ ನೂರು ಯೋಜನಾ ಓಡುವಷ್ಟು ಸಮರ್ಥವಾಗಿತ್ತಂತೆ, ವಿಷ್ಣುಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ, ಅವನ ಚಾಟಿ ಏಟನ್ನು ಸಹಿಸಲಾಗದೇ, ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೊರೆಯನ್ನು ಕಕ್ಕುತ್ತಾ, ಎದೆಯೊಡೆದು ಪ್ರಾಣಬಿಟ್ಟಿತಂತೆ ಆ ಹೆಣ್ಣು ಕುದುರೆ.  ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ಪುರಾಣದ ಉಪೋದ್ಗತಪಾದದಲ್ಲೂ(೭೧.೭೨) ಈ ವಿವರ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ: ‘ವಿಖ್ಯಾತಾ ಹೃದಯಾ ನಾಮ ಶತಯೋಜನಗಾಮಿನೀ । ಭೋಜಸ್ಯ ಬಡಬಾ ದಿವ್ಯಾ ಯಯಾ ಕೃಷ್ಣಮಯೋಧಯತ್’]   

 

ಛಿತ್ವಾ ಶಿರಸ್ತಸ್ಯ ಚಕ್ರೇಣ ಕೃಷ್ಣೋ ಜಾನನ್ನಕ್ರೂರೇ ಮಣಿಮೇನೇನ ದತ್ತಮ್ ।

ಅಪ್ಯಜ್ಞವಲ್ಲೋಕವಿಡಮ್ಬನಾಯ ಪರೀಕ್ಷ್ಯ ವಾಸೋsತ್ರ ನೇತ್ಯಾಹ ರಾಮಮ್ ॥೨೦.೩೨॥

 

ಶತಧನ್ವನ ಕತ್ತನ್ನು ಕೃಷ್ಣ ಚಕ್ರದಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿ, ಅಕ್ರೂರನಲ್ಲಿ ಈ ಶತಧನ್ವನಿಂದ ಮಣಿಯು ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟಿತು ಎಂದು ತಿಳಿದವನಾದರೂ, ಅರಿಯದವನಂತೆ, ಲೋಕದ ವಿಡಂಬನೆಗಾಗಿ ಶತಧನ್ವನ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಿ, ಬಲರಾಮನ ಬಳಿ ಬಂದು ಮಣಿ ಇಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳಿದ.