[ವೃತ್ರನನ್ನು ಕೊಂದದ್ದರಿಂದ ಬಂದ ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾ ದೋಷವನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಂದ್ರ
ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತಿಳಿದೆವು. ಇಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಮಗೆ ಒಂದು ಕುತೂಹಲ ಏನೆಂದರೆ-
ದೇವತೆಗಳ ಪಾಪ-ಪುಣ್ಯಕ್ಕೂ ಮನುಷ್ಯರ ಪಾಪ-ಪುಣ್ಯಕ್ಕೂ ಏನಾದರು ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿದೆಯೇ ಎನ್ನುವುದು. ಈ
ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಆಚಾರ್ಯರು ಮುಂದೆ ಉತ್ತರ ನೀಡಿರುವುದನ್ನು ನಾವು ಕಾಣಬಹುದು:]
ಧರ್ಮ್ಮವೃದ್ಧ್ಯರ್ತ್ಥಮೇವೈತತ್ ಪಾಪಮಾಸೀಚ್ಛಚೀಪತೇಃ ।
ನಹಿ ಲೋಕಾವನಂ ಪಾಪಂ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯೇಶಸ್ಯ ವಜ್ರಿಣಃ ॥೨೨.೩೫೧॥
ಹೇಗೆ ಇಂದ್ರನಿಗೆ ಬ್ರಹ್ಮಹತ್ಯಾ ದೋಷ ಬಂತೋ ಆ ರೀತಿಯ ದೋಷ ಇತರ ದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲರಿಗೂ ಬರಬಹುದು.
ಆದರೆ ದೇವತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವರ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯವನ್ನು
ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳವ ಸಾಧನವಾಗುತ್ತದೆ. ಮೂರುಲೋಕಕ್ಕೂ ಒಡೆಯನಾಗಿರುವ ಇಂದ್ರನ ಪಾಪ ಎನ್ನುವುದು ಅವನಿಗೆ
ನರಕಾದಿಗಳಿಗೆ ಸಾಧನವಲ್ಲ.
ವೃತ್ರಂ ಹತ್ವಾ ಮಹಾನಾಸೇತ್ಯಾದಿ ವೇದಪದಂ ಚ ಯತ್ ।
‘ಕ್ವಚಿತ್ ಪಾಪಂ ಚ ಪುಣ್ಯಾನಾಂ ವೃದ್ಧಯೇ ಭವತಿ ಸ್ಫುಟಮ್ ॥೨೨.೩೫೨॥
‘ವೃತ್ರಹತ್ಯಾ ಯಥೇನ್ದ್ರಸ್ಯ ಜಾತಾ ಧರ್ಮ್ಮಸ್ಯ ವೃದ್ಧಯೇ ।
‘ದೇವಾನಾಂ ವಾ ಮುನೀನಾಂ ವಾ ಭವೇದೇವಂ ನವೈ ನೃಣಾಮ್ ॥೨೨.೩೫೩॥
‘ಪಾಪಂ ಯತ್ ಪುಣ್ಯಮೇವೈತದಸುರಾಣಾಂ ವಿಲೋಮತಃ’ ।
ಏವಂ ಸ್ಕಾನ್ದೇ ಹಿ ವಚನಂ ನ ಪಾಪಂ ತಚ್ಛಚೀಪತೇಃ ॥೨೨.೩೫೪॥ ॥
ವೃತ್ರನನ್ನು ಕೊಂದು ಇಂದ್ರ ಶ್ರೇಷ್ಠನಾದ ಎನ್ನುವ ವೇದವಚನವಿದೆ (‘ಇಂದ್ರೋ ವೈ
ವೃತ್ರಂ ಹತ್ವಾ ಮಹಾನಭವತ್’). ಸ್ಕಂಧಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವಂತೆ: ‘ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಪಾಪ ಬಂದರೂ
ಕೂಡಾ ಅದು ಅವರ ಪುಣ್ಯವೃದ್ಧಿಗೆ ಸಾಧನವಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾವ ರೀತಿ ಇಂದ್ರನಿಗೆ ವೃತ್ರನ ಕೊಲೆಯು ಪುಣ್ಯದ
ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತೋ, ಆ ರೀತಿ ದೇವತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮುನಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ
ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಮನುಷ್ಯರ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಈರೀತಿ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಅಸುರರಲ್ಲಿ ಅವರು ಪುಣ್ಯಮಾಡಿದರೂ ಕೂಡಾ ಅದು
ಪಾಪದಲ್ಲಿಯೇ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ’. ಹೀಗಾಗಿ ಶಚೀಪತಿಗೆ ವೃತ್ರ ಸಂಹಾರದ ಪಾಪವಿಲ್ಲ.
[ಏಕೆ ದೇವತೆಗಳು ಪುರಂದರನ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ನಹುಷನಿಗೆ ಇಂದ್ರಪದವಿಯನ್ನು ನೀಡಿದರು? ದೇವತೆಗಳಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಹಿರಿಯ ದೇವತೆ ಏಕೆ ಹಂಗಾಮಿ ಇಂದ್ರನಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಲಿಲ್ಲಾ ? ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಮೂಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಈ
ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಆಚಾರ್ಯರು ಉತ್ತರ ನೀಡುವುದನ್ನು ನಾವು ಮುಂದಿನ ಶ್ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು:]
ನಾನ್ಯಸ್ಯ ಪದಮಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ ತದ್ ದೇವಾನಾಂ ವ್ರತಂ ಪರಮ್ ।
ತಸ್ಮಾತ್ ತೇ ನಹುಷಂ ಶಕ್ರಪದೇ ನಿದಧುರೀಶ್ವರಾಃ ॥೨೨.೩೫೫॥
‘ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಪದವಿಯನ್ನು ಹೊಂದುವುದಿಲ್ಲ’ ಎನ್ನುವುದು ದೇವತೆಗಳ ಶ್ರೇಷ್ಠ ವ್ರತ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ಸಮರ್ಥರಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ ದೇವತೆಗಳು ನಹುಷನನ್ನು ಇಂದ್ರಪದವಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.
No comments:
Post a Comment