Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 25-128-135

 

ಅಮರ್ಷಯುಕ್ತೌ ಚಿರಮೇವ ವೀರಾವಯುದ್ಧ್ಯತಾಮರ್ಜ್ಜುನಧಾರ್ತ್ತರಾಷ್ಟ್ರೌ ।

ಸಮಂ ತದಾಸೀನ್ಮಹದದ್ಭುತಂ ಚ ದಿವೌಕಸಾಂ  ಪಶ್ಯತಾಂ ಭೂಭೃತಾಂ ಚ ॥ ೨೫.೧೨೮॥

 

ವೀರರಾದ ಅರ್ಜುನ-ದುಃಶಾಸನರಿಬ್ಬರೂ ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಕೂಡಿದವರಾಗಿ ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಯುದ್ಧಮಾಡಿದರು.  ಆ ಯುದ್ಧವು ಸಮವಾಗಿಯೂ ಅದ್ಭುತವಾಗಿಯೂ ಇದ್ದು, ಅದನ್ನು ದೇವತೆಗಳು, ಹಾಗೂ ರಾಜರುಗಳೂ ಕೂಡಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು.

 

ತದಾ ವಿರಾಟದ್ರುಪದೌ ಕುನ್ತಿಭೋಜಂ ಕೃಷ್ಣಾಸುತಾನ್ ಕೇಕಯಾಂಶ್ಚೇಕಿತಾನಮ್ ।

ಭೂರಿಃ ಶಲಃ ಸೋಮದತ್ತೋ ವಿಕರ್ಣ್ಣಃ ಸಕೇಕಯಾ ವಾರಯಾಮಾಸುರುಚ್ಚೈಃ ॥ ೨೫.೧೨೯॥

 

ಜಿತ್ವೈವ ತಾಂಸ್ತೇSಭಿಯಯುಶ್ಚ ಭೀಷ್ಮಂ ತತೋSರ್ಜ್ಜುನೋSತೀತ್ಯ ದುಃಶಾಸನಂ ಚ ।

ಭೀಷ್ಮಂ ಶರೈರಾರ್ಚ್ಛದರಿಪ್ರಾಮಾಥಿಭಿಃ ಶಿಖಣ್ಡಿನಂ ಧಾರ್ತ್ತರಾಷ್ಟ್ರಾದ್ ವಿಮುಚ್ಯ ॥ ೨೫.೧೩೦॥

ಈ ರೀತಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ ದುರ್ಯೋಧನನ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿರುವ ಕೈಕಯರಿಂದ ಕೂಡಿದ ಭೂರಿ, ಶಲ್ಯ, ಸೋಮದತ್ತ, ವಿಕರ್ಣ, ಇವರೆಲ್ಲರೂ ದ್ರುಪದ, ವಿರಾಟ, ಕುಂತೀಭೋಜ, ದ್ರೌಪದೀಪುತ್ರರು, ಪಾಂಡವರ ಕಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ಕೈಕಯರು, ಚೇಕಿತಾನ, ಇವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ  ಕೂಡ ತಡೆದರು.

ಆಗ ವಿರಾಟಾದಿಗಳು ಅವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಗೆದ್ದು ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರನ್ನು ಹೊಂದಿದರು. ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅರ್ಜುನನು ದುಃಶಾಸನನನ್ನು ಮೀರಿ, ದುರ್ಮರ್ಷಣನಿಂದ ಶಿಖಂಡಿಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿ, ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರನ್ನು ಬಾಣಗಳಿಂದ ಹೊಡೆದ.

 

ಸ ತೈಃ ಸಮಸ್ತೈರ್ಬಹುಶಸ್ತ್ರಪೂಗೈರ್ಭೃಶಂ ಮರ್ಮ್ಮಸ್ವರ್ದ್ದಿತಶ್ಚಾಪಮುಕ್ತೈಃ  ।

ಶರೈಃ ಸಮಸ್ತಾನ್ ವಿರಥಾಂಶ್ಚಕಾರ ಶೈನೇಯಪಾಞ್ಚಾಲ್ಯಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದ್ಯಾನ್ ॥ ೨೫.೧೩೧॥

 

ಸ ಚೇದಿಪಾಞ್ಚಾಲಕರೂಶಮುಖ್ಯಾನ್ ರಥೋತ್ತಮಾನ್ ಪಞ್ಚವಿಂಶತ್ಸಹಸ್ರಾನ್ ।

ಸಮ್ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ ಯಮಾಯ ಬಾಣೈರ್ಯ್ಯುಗಾನ್ತಕಾಲೇSಗ್ನಿರಿವ ಪ್ರವೃದ್ಧಃ ॥ ೨೫.೧೩೨॥

 

ಬಹಳ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಮರ್ಮಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹೊಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟರೂ ಕೂಡಾ ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರು ತನ್ನ  ಬಿಲ್ಲಿನಿಂದ ಬಿಡಲ್ಪಟ್ಟ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಸಾತ್ಯಕಿ, ಪಾಂಚಾಲ, ಯುಧಿಷ್ಠಿರ, ಮೊದಲಾದವರೆಲ್ಲರನ್ನು   ವಿರಥರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದರು.  

ಆ ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರು ಪ್ರಳಯಕಾಲದ ಬೆಂಕಿಯಂತೆ ಚೇದಿ, ಪಾಂಚಾಲ, ಕರೂಶ, ಮೊದಲಾದ ದೇಶದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಸಾವಿರ ಜನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ರಥಿಕರನ್ನು ಸಂಹಾರ ಮಾಡಿದರು.

 

ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ತಂ ಸೂರ್ಯ್ಯಮಿವಾSತಪನ್ತಂ ಸಞ್ಚೋದಿತೋ ವಾಸುದೇವೇನ ಪಾರ್ತ್ಥಃ ।

ಚಿಚ್ಛೇದ ತತ್ಕಾರ್ಮ್ಮುಕಂ ಲೋಕವೀರೋ ರಣೇSರ್ದ್ಧಚನ್ದ್ರೇಣ ಸ ಚಾನ್ಯದಾದದೇ ॥ ೨೫.೧೩೩॥

 

ಚಿಚ್ಛೇದ ತಚ್ಛೈವಮಷ್ಟೌ ಧನೂಂಷಿ ಶಕ್ತಿಂ ಚ ಚರ್ಮ್ಮಾಸಿವರಂ ಪರಾಣಿ ಚ ।

ಧನೂಂಷಿ ದತ್ತಾನಿ ನೃಭಿರ್ನ್ನೃಪಸ್ಯ ಸರ್ವಾಣಿ ಚಿಚ್ಛೇದ ಸ ಪಾಕಶಾಸನಿಃ ॥ ೨೫.೧೩೪॥

 

ಸೂರ್ಯನೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಳಗುತ್ತಿರುವ ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರನ್ನು ನೋಡಿ, ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಂದ ಪ್ರೇರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಅರ್ಜುನನು ಅವರ ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತನ್ನ ಅರ್ಧಚಂದ್ರಾಕೃತಿಯ ಬಾಣದಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿದನು. ಆಗ ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರು ಇನ್ನೊಂದು ಬಿಲ್ಲನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು.

ಅರ್ಜುನನು ಆ ಧನುಸ್ಸನ್ನೂ ಕತ್ತರಿಸಿದನು. ಹೀಗೆಯೇ ಎಂಟು ಬಿಲ್ಲುಗಳನ್ನೂ, ಶಕ್ತ್ಯಾಯುಧವನ್ನೂ, ಗುರಾಣಿ-ಕತ್ತಿಗಳನ್ನೂ, ಇತರರು ತಂದು ಕೊಟ್ಟ ಧನುಸ್ಸುಗಳನ್ನೂ ಅರ್ಜುನ ಕತ್ತರಿಸಿದ.

 

ತತಃ ಶರೈಃ ಸೂರ್ಯ್ಯಕರಪ್ರಕಾಶೈರ್ವಿವ್ಯಾಧ ಸರ್ವೇ ಚ ಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದ್ಯಾಃ ।

ತೈರರ್ದ್ದಿತೋ ನ್ಯಪತದ್ ಭೂತಳೇ ಸ ಪ್ರಾಣಾನ್ ದಧಾರಾಪಿ ತಥೋತ್ತರಾಯಣಾತ್ ॥ ೨೫.೧೩೫॥

 

ತದನಂತರ ಸೂರ್ಯಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾಗಿರುವ ಬಾಣಗಳಿಂದ ಅರ್ಜುನನು ಭೀಷ್ಮರನ್ನು ಹೊಡೆದ. ಯುಧಿಷ್ಠಿರ ಮೊದಲಾದವರೆಲ್ಲರಿಂದಲೂ ಹೊಡೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಭೀಷ್ಮಾಚಾರ್ಯರು ಭೂಮಿಗೆ ಬಿದ್ದರು. ಆದರೂ ಉತ್ತರಾಯಣ ಬರುವ ತನಕ ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವನ್ನು ತಡೆ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡರು.