Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 22-379-383

 

ತತೋSಮಿತೌಜಾ ಭಗವಾನುಪಾಗಮನ್ನಾರಾಯಣಃ ಸತ್ಯಭಾಮಾಸಹಾಯಃ ।

ಸಮ್ಪೂಜಿತಃ ಪಾಣ್ಡವೈಸ್ತೈಃ ಸಮೇತಶ್ಚಕ್ರೇSಥ ಸೌಹಾರ್ದ್ದನಿಮಿತ್ತಸತ್ಕಥಾಃ ॥೨೨.೩೭೯॥

 

ತದನಂತರ ಎಣೆಯಿರದ ಪರಾಕ್ರಮವುಳ್ಳ, ಷಡ್ಗುಗುಣೈಶ್ವರ್ಯಸಂಪನ್ನನಾದ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಸತ್ಯಭಾಮೆಯಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಕಾಡಿಗೆ ಬಂದ.  ಅಲ್ಲಿ ಪಾಂಡವರಿಂದ ಪೂಜಿತನಾದ ಕೃಷ್ಣ, ಗೆಳೆತನದಿಂದ ಸಂವಾದ ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದ.

 

ಕೃಷ್ಣಾ ಚ ಸತ್ಯಾ ಚ ಪರಸ್ಪರಂ ಮುದಾ ಸಮ್ಭಾಷಣಂ ಚಕ್ರತುರ್ಯ್ಯೋಷಿದಗ್ರ್ಯೇ ।

ಪರೀಕ್ಷನ್ತ್ಯಾ ಸತ್ಯಯಾ ಸರ್ವವೇತ್ರ್ಯಾ ನಿರ್ದ್ದೋಷಯಾ ಚೋದಿತಾ ಪ್ರಾಹ ಕೃಷ್ಣಾ ॥೨೨.೩೮೦॥

 

ಸ್ತ್ರಿಯರಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠರಾದ ದ್ರೌಪದಿ ಮತ್ತು ಸತ್ಯಭಾಮೆಯು ಪರಸ್ಪರ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು. ಅಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಲೋಸುಗ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ, ದೋಷ ಇಲ್ಲದ ಸತ್ಯಭಾಮೆಯಿಂದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ದ್ರೌಪದಿಯು ಹೇಳಿದಳು:

 

ಸ್ತ್ರೀಧರ್ಮ್ಮಾನಖಿಲಾಂಸ್ತತ್ರ ಸತ್ಯಾಂ ನಿರ್ದ್ದೋಷಸಂವಿದಮ್ ।

ಜ್ಞಾತ್ವಾSಪಿ ಕೃಷ್ಣಾ ಪ್ರೋವಾಚ ಲೋಕಶಿಕ್ಷಾರ್ತ್ಥಮೇವ ತು ॥೨೨.೩೮೧॥

 

ಸತ್ಯಭಾಮೆಯು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ತಿಳಿದೂ,  ಎಲ್ಲಾ ಸ್ತ್ರೀಧರ್ಮಗಳನ್ನು (ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಯಾವ ಪ್ರಸಂಗದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಇರಬೇಕು, ಇತ್ಯಾದಿ ಸ್ತ್ರೀಧರ್ಮವನ್ನು), ಲೋಕಶಿಕ್ಷಣಾರ್ಥವಾಗಿ ದ್ರೌಪದಿಯು ಹೇಳಿದಳು.

 

ಕ್ರೀಡಾರ್ತ್ಥಮೇವ ವಚನಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಸತ್ಯಾಸಮೀರಿತಮ್ ।

ತಸ್ಯಾನುಸಾರವಾಕ್ಯಾನಿ ತತ್ಪ್ರೀತ್ಯಾ ಏವ ಸಾSಬ್ರವೀತ್ ॥೨೨.೩೮೨॥

 

ಸತ್ಯಭಾಮೆ ಹೇಳಿದ ಮಾತನ್ನು ಕೇವಲ ಕ್ರೀಡೆಗಾಗಿ ಎಂದು ತಿಳಿದು, ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾದ ಮಾತನ್ನು, ಅವಳ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮತ್ತು ಅವಳಿಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಲೆಂದೇ ದ್ರೌಪದಿ ನುಡಿದಳು:

 

ತತಃ ಕತಿಪಯಾಹಾನಿ ನಿರುಷ್ಯಾತ್ರ ಜನಾರ್ದ್ದನಃ ।

ಯಯೌ ಸಭಾರ್ಯ್ಯಃ ಸ್ವಪುರೀಂ ಪಾಣ್ಡವಾನನುಮಾನ್ಯ ಚ ॥೨೨.೩೮೩॥

 

ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ಪರಮಾತ್ಮನು ಪಾಂಡವರಿದ್ದಲ್ಲಿ ವಾಸಮಾಡಿ, ತದನಂತರ ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ, ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ದ್ವಾರಕೆಗೆ ಮರಳಿದ.