೩೨.
ಪಾಣ್ಡವಸ್ವರ್ಗ್ಗಾರೋಹಣಮ್
ಓ̐ ॥
ತತಃ
ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಮವಾಪ್ಯ ಕೃಷ್ಣೋ ದೀಕ್ಷಾಂ ಪ್ರಪೇದೇ ದ್ವಿಷಡಬ್ಧಸತ್ರೇ ।
ಸ ಏವ ಚ
ವ್ಯಾಸಭೃಗೂದ್ವಹಾತ್ಮಾ ಚಕ್ರೇSತ್ರ ಸಾದಸ್ಯಮಜೋSಪ್ರಮೇಯಃ ॥ ೩೨.೦೧ ॥
ತದನಂತರ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬಂದು,
ಹನ್ನೆರಡುವರ್ಷ ನಡೆಸುವ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ಧೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದನು. ಉತ್ಪತ್ತಿರಹಿತನಾದ, ತಿಳಿಯಲು ಅಸಾಧ್ಯನೆನಿಸಿದ ಆ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೇ ವೇದವ್ಯಾಸ ಹಾಗೂ ಪರಶುರಾಮರೂಪವುಳ್ಳವನಾಗಿ
ಈ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ಸದಸ್ಯವಹಿಸಿದನು.(ಯಾಗ ನಿಯಾಮಕನಾದನು ಅಥವಾ ಯಾಗದ ವಿಧಿಯನ್ನು ಹೇಳತಕ್ಕವನಾದನು.)
ತತ್ರರ್ತ್ವಿಜೋ ದಕ್ಷಭೃಗುಪ್ರಧಾನಾಃ
ಪಾರ್ತ್ಥಾ ಯದೂನಾಂ ಪ್ರವರೈಃ ಸಮೇತಾಃ ।
ಬ್ರಹ್ಮೇಶಶಕ್ರಪ್ರಮುಖಾಃ
ಸುರಾಶ್ಚ ಚಕ್ರುಃ ಸುಸಾಚಿವ್ಯಮನನ್ತದಾಸಾಃ ॥ ೩೨.೦೨ ॥
ಆ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ದಕ್ಷ, ಭೃಗು ಮೊದಲಾದವರು ಪುರೋಹಿತರಾದರು. ಯಾದವ ಶ್ರೇಷ್ಠರಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡ
ಪಾಂಡವರು, ಬ್ರಹ್ಮ-ರುದ್ರ-ಇಂದ್ರ ಮೊದಲಾದ ದೇವತೆಗಳೂ ಪರಮಾತ್ಮನ ಸೇವಕರಾಗಿ ಸಹಾಯವನ್ನು
ಮಾಡಿದರು.
ಸರ್ವೇ ಚ ಜೀವಾ
ವಸುಧಾತಳಸ್ಥಾ ಯೇSನ್ಯೇSನ್ತರಿಕ್ಷದ್ಯುಮುಖೋತ್ತರೇಷು ।
ವಸನ್ತಿ
ನಾರಾಯಣಪಾದಸಂಶ್ರಯಾಸ್ತೇ ಚಾತ್ರ ಸರ್ವೇ ಮುಮುದುಃ ಸನಾಗಾಃ ॥ ೩೨.೦೩ ॥
ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ, ಅಂತರಿಕ್ಷ, ಸ್ವರ್ಗ, ಮೊದಲಾದ ಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ
ವಾಸಿಸುವ ಸಜ್ಜನರಾದ ಸಮಸ್ತ ಜೀವರು, ಪಾರಲೋಕಗಳಲ್ಲಿ
ವಾಸಿಸುವ ನಾಗರೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಸಮಸ್ತ ಭಗವಂತನ ಪಾದ ಸೇವಕರು, ಎಲ್ಲರೂ
ಕೂಡಾ ಈ ಯಾಗಕ್ಕೆಂದು ಬಂದು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು.
ಸುನಿರ್ಣ್ಣಯಸ್ತತ್ವವಿನಿರ್ಣ್ಣಯಾರ್ತ್ಥಿನಾಂ ತತ್ವಸ್ಯ ಚಾಭೂದಿಹ ವಾದಶೀಲಿನಾಮ್ ।
ಮಿಥೋ ವಿವಾದಾತ್
ಸುರಭೂಸುರಾಣಾಂ ವಾಕ್ಯಾದ್ಧರೇರ್ವ್ಯಾಸಭೃಗೂದ್ವಹಾತ್ಮನಃ ॥ ೩೨.೦೪ ॥
ದೇವತೆಗಳೂ ಹಾಗೂ ಋಷಿಗಳ ಪರಸ್ಪರ ವಿವಾದದಿಂದ, ವಾದಕ್ಕಾಗಿ ಹೊರಟಿರುವ, ತತ್ವದ
ನಿರ್ಣಯಬೇಕು ಎಂದು ಬಯಸಿದ ಆ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ವೇದವ್ಯಾಸ ಹಾಗೂ ಪರಶುರಾಮ ದೇವರ ವಾಕ್ಯದಿಂದ ತತ್ವದ
ಒಳ್ಳೆಯ ರೀತಿಯ ನಿರ್ಣಯವಾಯಿತು.
ಧರ್ಮ್ಮಾರ್ತ್ಥಕಾಮಾನಖಿಲಾನವಾಪುಸ್ತದರ್ತ್ಥಿನೋ ಮುಕ್ತಿಮಪೀಹ ಕೃಷ್ಣಾತ್ ।
ಯಥೇಷ್ಟಪಾನಾಶನವಾಸಸೋ
ಜನಾ ವಿಚೇರುರತ್ರಾಮರಮಾನವಾದಯಃ ॥ ೩೨.೦೫ ॥
ಈ ಯಜ್ಞದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಂದ ಯಥೇಷ್ಟವಾಗಿ, ಬಯಸಿದಂತಹ ಪಾನ, ಅಶನ, ಭೋಜನ, ವಸ್ತ್ರವುಳ್ಳವರಾಗಿ, ಧರ್ಮ-ಅರ್ಥ-ಕಾಮಗಳನ್ನೂ, ಮುಕ್ತಿಯನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಕೃಷ್ಣನ
ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಹೊಂದಿ ತಿರುಗಾಡಿದರು.
ಕ್ಷೇತ್ರಂ
ತದಾಸೀದ್ಧರಿಲೋಕಸಮ್ಮಿತಂ ಯದೀಯುರತ್ರಾಖಿಲಸಜ್ಜನಾ ಯುತಿಮ್ ।
ನಾನಾಪ್ತಕಾಮಾಶ್ಚ ಯತೋ
ಬಭೂವುರ್ನ್ನಿರ್ಯ್ಯತ್ನದೃಶ್ಯಶ್ಚ ಯತೋSತ್ರ
ಕೇಶವಃ ॥ ೩೨.೦೬ ॥
ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದ ಈ ಯಾಗದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯತ್ನವಿಲ್ಲದೇ ಕಾಣಲ್ಪಟ್ಟನೋ, ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದ ಎಲ್ಲಾ ಸಜ್ಜನರೂ ಕೂಡಾ ಅಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾಗಿದ್ದರೋ, ಯಾವ ಕಾರಣದಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಕೂಡಾ ಬಯಕೆ ಈಡೇರಲಿಲ್ಲ ಎಂದಾಗಲಿಲ್ಲವೋ. ಆ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರಣದಿಂದ ಈ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರವು ವೈಕುಂಠ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಸದೃಶವಾಯಿತು.
No comments:
Post a Comment