Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 17101_17106

ಇತೀರಿತೇsಪ್ಯತೃಪ್ತವತ್ ಸ್ಥಿತೇ ತು ಬಾರ್ಹದ್ರಥೇ ।

ಜಗಾಮ ಸೌಭಮಾಸ್ಥಿತಃ ಸ ಸೌಭರಾಟ್ ಚ ಯಾವನಮ್ ॥೧೭.೧೦೧॥

ಸಾಲ್ವ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿದರೂ ಕೂಡಾ, ಜರಾಸಂಧ ಮಾತ್ರ ಕಸಿವಿಸಿಯಲ್ಲಿಯೇ(ಅತೃಪ್ತನಾಗಿಯೇ) ಇದ್ದ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಸಾಲ್ವನು ತನ್ನ ಸೌಭ ವಿಮಾನವನ್ನೇರಿ ಕಾಲಯವನನ  ದೇಶದತ್ತ ತೆರಳಿದ.

ಸ ಕಾಲಯಾವನೋsಥ ತಂ ಜರಾಸುತಾನ್ತಿಕಾಗತಮ್ ।

ನಿಶಮ್ಯ ಭಕ್ತಿಪೂರ್ವಕಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಚಾsರ್ಚ್ಚಯದ್ ದೃತಮ್ ॥೧೭.೧೦೨॥

ಆ ಕಾಲಯವನನು, ‘ಸಾಲ್ವ ಜರಾಸಂಧನ ಕಡೆಯಿಂದ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ’ ಎಂದು ತಿಳಿದೊಡನೇ, ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಸತ್ಕರಿಸಿದನು.

ಜರಾಸುತೋ ಹಿ ದೈವತಂ ಸಮಸ್ತಕೇಶವದ್ವಿಷಾಮ್ ।

ಇತಿ ಪ್ರಣಮ್ಯ ತಾಂ ದಿಶಂ ತದೀಯಮಾಶ್ವಪೂಜಯತ್ ॥೧೭.೧೦೩॥

‘ಜರಾಸಂಧನಲ್ಲವೇ ಎಲ್ಲಾ ಕೇಶವ ದ್ವೇಷಿಗಳಿಗೆ ದೇವತೆಯಂತೆ ಇರುವವನು’ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಕಾಲಯವನ, ಜರಾಸಂಧನಿರುವ ದಿಕ್ಕಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಸಾಲ್ವನಿಗೆ ಗೌರವ ನೀಡಿದನು.

ತದೀರಿತಂ ನಿಶಮ್ಯ ಚ ದ್ರುತಂ ತ್ರಿಕೋಟಿಸಙ್ಖ್ಯಯಾ ।

ಅಕ್ಷೋಹಿಣೀಕಯಾ ಯುತಃ ಸ್ವಸೇನಯಾ ನಿರಾಕ್ರಮತ್ ॥೧೭.೧೦೪॥

ಸಾಲ್ವನ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕೇಳಿದ ಕಾಲಯವನ, ಮೂರುಕೋಟಿ ಬಲವುಳ್ಳ, ಅಕ್ಷೋಹಿಣೀನಾಮಕವಾದ  ತನ್ನ ಸೇನೆಯೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಲೇ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟನು.

ತದಶ್ವಮೂತ್ರವಿಷ್ಠಯಾ ಬಭೂವ ನಾಮತಃ ಶಕೃತ್ ।

ನದೀ ಸುವೇಗಗಾಮಿನೀ ಕಲೌ ಚ ಯಾ ವಹೇದ್ ದ್ರುತಮ್ ॥೧೭.೧೦೫॥

ಕಾಲಯವನನ ಸೇನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಅಶ್ವಗಳ ಮಲ-ಮೂತ್ರದಿಂದ ‘ಶಕೃತ್’ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ನದಿಯೇ ಹರಿಯಲಾರಂಭಿಸಿತು.  ಯಾವ ನದಿ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ವೇಗವಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತದೋ ಅಂತಹ ನದಿ.

ಪುನಃಪುನರ್ನ್ನದೀಭವಂ ನಿಶಾಮ್ಯ ದೇಶಸಙ್ಕ್ಷಯಮ್ ।

ತದನ್ಯದೇಶಮೂತ್ರಿತಂ ವ್ಯಶೋಷಯದ್ಧಿ ಮಾರುತಃ ॥೧೭.೧೦೬॥

ಆಗ ಶಕೃತ್ ನದಿಯಿಂದ ಉಂಟಾಗತಕ್ಕಂತಹ ಪರಿಸರ ಹಾಗು ದೇಶನಾಶವನ್ನು ನೋಡಿ, ಮಾರುತನು ಆ ನದಿಯನ್ನು ಬತ್ತಿಸಿಬಿಟ್ಟ.

[ಭಾಗವತದಲ್ಲಿ(೧೦.೫೩.೨೮) ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ: ‘ನಾರದಪ್ರೇಷಿತೋ ವೀರೋ  ಯಾವನಃ  ಪ್ರತ್ಯದೃಶ್ಯತ । ರುರೋಧ ಮಧುರಾಮೇತ್ಯ ತಿಸೃುಭಿರ್ಮ್ಲೇಚ್ಛಕೋಟಿಭಿಃ’ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲೂ ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರಣೆ ಇದೆ: ’ ಸಮೃದ್ಧೋ ಹಿ ಯದಾ ರಾಜಾ ಯವನಾನಾಂ ಮಹಾಬಲಃ । ತತ ಏನಂ ನೃಪಾ ಮ್ಲೇಚ್ಛಾಃ ಸಂಶ್ರಿತ್ಯಾನುಯಯುಸ್ತದಾ । [ಮ್ಲೇಚ್ಛ ರಾಜರೆಲ್ಲರೂ (ಶಕರು, ಹೂಣರು, ಆಂದ್ರರು, ಪುಳಿನ್ದರು, ಪುಲ್ಕಸರು, ಇತ್ಯಾದಿ) ಯವನನ ಹಿಂಬಾಲಕರಾಗಿ ಬಂದರು].  ಶಕಾಸ್ತುಷಾರಾ ದರದಾ ಪಾರದಾಃ ಶೃುಙ್ಖಲಾಃ   ಖಶಾಃ  । ಪಲ್ಲವಾಃ ಶತಶಶ್ಚಾನ್ಯೇ  ಮ್ಲೇಚ್ಛಾ ಹೈಮವತಾಸ್ತಥಾ’ (ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ ೫೭.೧೯-೨೦).... ಮೂತ್ರೇಣ ಶಕೃತಾ ಚೈವ ಸೈನ್ಯೇನ ಸಸೃಜೇ ನದೀಮ್ । ಅಶ್ವಷ್ಟ್ರಶಕೃತಾಂ ರಾಶೇರ್ನಿಃಸೃತೇತಿ  ಜನಾಧಿಪ । ತತೋsಶ್ವಶಕೃದಿತ್ಯೇವ ನಾಮ ನದ್ಯಾ ಬಭೂವ ಹ’    (ವಿಷ್ಣುಪರ್ವಣಿ ೫೭.೨೩-೨೪)]