Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 6.56-6.59

ಅಪೂರಿತೇ ತೈಃ ಸಕಲೈಃ ಶತಸ್ಯ ಗಮಾಗಮೇ ಶತ್ರುಬಲಂ ಚ ವೀಕ್ಷ್ಯ ।

ಸುದುರ್ಗ್ಗಮತ್ವಂ ಚ ನಿಶಾಚರೇಶಪುರ್ಯ್ಯಾಃ ಸ ಧಾತುಃ ಸುತ ಆಬಭಾಷೇ ॥೬.೫೬॥

ಅವರೆಲ್ಲರಿಂದಲೂ  ನೂರು ಯೋಜನ ದೂರ ಹಾರಿ ಹೋಗಿ-ಬರುವುದರಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿಯು ಪೂರ್ಣವಾಗಿರದಿರಲು, ಬ್ರಹ್ಮನ ಮಗನಾದ ಜಾಂಬವಂತನು ಲಂಕೆಯಲ್ಲಿರಬಹುದಾದ ಶತ್ರು ಬಲವನ್ನು,  ರಾವಣನ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಇರಬಹುದಾದ  ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ವಿಚಾರ ಮಾಡಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾನೆ: 

ಅಯಂ ಹಿ ಗೃಧ್ರಃ ಶತಯೋಜನಂ ಗಿರಿಂ ತ್ರಿಕೂಟಮಾಹೇತ ಉತಾತ್ರ ವಿಘ್ನಾಃ ।

ಭವೇಯುರನ್ಯೇsಪಿ ತತೋ ಹನೂಮಾನೇಕಃ ಸಮರ್ತ್ಥೋ ನ ಪರೋsಸ್ತಿ ಕಶ್ಚಿತ್ ॥೬.೫೭॥

ಜಾಂಬವಂತ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: “ಸಂಪಾತಿ ಹೇಳುವಂತೆ ಲಂಕಾಪಟ್ಟಣದ ಬಳಿ ಇರುವ ತ್ರಿಕೂಟ ಪರ್ವತ ಸುಮಾರು ನೂರು ಯೋಜನ  ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕೇವಲ ಹಾರಿ ತಲುಪಿದರೆ ಸಾಲದು. ಅಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ವಿಘ್ನಗಳು ಸಂಭವಿಸಬಹುದು. ಅದಲ್ಲದೆ  ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೆಬೇರೆ  ಸಮಸ್ಯೆಗಳೂ ಎದುರಾಗಬಹುದು. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಮರ್ಥನೆನಿಸಿರುವವನು ಕೇವಲ  ಹನುಮಂತನೊಬ್ಬನೇ.  ಇನ್ನ್ಯಾರಿಂದಲೂ ಈ ಕಾರ್ಯ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲಾ”  ಎಂದು.

ಉಕ್ತ್ವಾಸ ಇತ್ಥಂ ಪುನರಾಹ ಸೂನುಂ ಪ್ರಾಣಸ್ಯ ನಿಃಸ್ಸೀಮಬಲಂ ಪ್ರಶಂಸಯನ್ ।

ತ್ವಮೇಕ ಏವಾತ್ರ ಪರಂ ಸಮರ್ತ್ಥಃ ಕುರುಷ್ವ ಚೈತತ್ ಪರಿಪಾಹಿ ವಾನರಾನ್ ॥೬.೫೮॥

ಜಾಂಬವಂತ ‘ಹನುಮಂತನೊಬ್ಬನಿಂದಲೇ ಈ ಕಾರ್ಯ ಸಾಧ್ಯ’ ಎಂದು ಹೇಳಿ, ಆತನ  (ಮುಖ್ಯಪ್ರಾಣನ) ಸೀಮೆ ಇಲ್ಲದ ಬಲವನ್ನು ಪ್ರಶಂಸೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. “ನೀನೊಬ್ಬನೇ ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಥನಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಈ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ನೀನು ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಪಿಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸು” ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ಜಾಂಬವಂತ.

ಇತೀರಿತೋsಸೌ ಹನುಮಾನ್ ನಿಜೇಪ್ಸಿತಂ ತೇಷಾಮಶಕ್ತಿಂ ಪ್ರಕಟಾಂ ವಿಧಾಯ ।

ಅವರ್ದ್ಧತಾsಶು ಪ್ರವಿಚಿನ್ತ್ಯ ರಾಮಂ ಸುಪೂರ್ಣ್ಣಶಕ್ತಿಂ ಚರಿತೋಸ್ತದಾಜ್ಞಾಮ್ ॥೬.೫೯॥

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ತನಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಕೆಲಸದ ಕುರಿತೇ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟವನಾದ ಹನುಮಂತನು, ಆ ಎಲ್ಲಾ ಕಪಿಗಳ ಅಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರುವ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ, ಪೂರ್ಣಬಲವುಳ್ಳ ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಚಿಂತಿಸಿ, ಅವನ ಆಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೆರವೇರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತನು.

॥ ಇತಿ ಶ್ರೀಮದಾನನ್ದತೀರ್ತ್ಥಭಗವತ್ಪಾದವಿರಚಿತೇ ಶ್ರೀಮಹಾಭಾರತತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯನಿರ್ಣ್ಣಯೇ ಶ್ರೀರಾಮಚರಿತೇ ಸಮುದ್ರತರಣನಿಶ್ಚಯೋನಾಮ ಷಷ್ಠೋsಧ್ಯಾಯಃ ॥

*********