Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 1521_1525

ದಾನೇsರ್ದ್ಧರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಹಿ ತತ್ಪ್ರತಿಜ್ಞಾಂ ಸಂಸ್ಮೃತ್ಯ ಪೂರ್ವಾಮುಪಯಾತಂ ಸಖಾಯಮ್ ।

ಸಖಾ ತವಾಸ್ಮೀತಿ ತದೋದಿತೋsಪಿ ಜಗಾದ ವಾಕ್ಯಂ ದ್ರುಪದೋsತಿದರ್ಪ್ಪಾತ್ ॥೧೫.೨೧॥

ಹಿಂದೆ ಅರ್ಧರಾಜ್ಯದ ಕೊಡುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಗೆಳೆಯ ದ್ರುಪದ ಮಾಡಿದ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಯನ್ನು ನೆನಪಿಸಿ, ದ್ರುಪದನನ್ನು ಕುರಿತು ‘ನಾನು ನಿನ್ನ ಗೆಳೆಯನಾಗಿದ್ದೇನೆ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೂ ಕೂಡಾ, ಎಲ್ಲವೂ ನೆನಪಿದ್ದರೂ ಸಹ, ದ್ರುಪದನು ಅತ್ಯಂತ ದರ್ಪದಿಂದ ಮಾತನ್ನಾಡಿದನು.

ನ ನಿರ್ದ್ಧನೋ ರಾಜಸಖೋ ಭವೇತ ಯಥೇಷ್ಟತೋ ಗಚ್ಛ ವಿಪ್ರೇತಿ ದೈವಾತ್ ।

ಇತೀರಿತಸ್ಯಾsಶು ಬಭೂವ ಕೋಪೋ ಜಿತೇನ್ದ್ರಿಯಸ್ಯಾಪಿ ಮುನೇರ್ಹರೀಚ್ಛಯಾ ॥೧೫.೨೨॥

‘ಎಲೈ ವಿಪ್ರನೇ, ಹಣವಿಲ್ಲದವನು ರಾಜನ ಗೆಳೆಯನಾಗಲಾರ. ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟವಿದ್ದರೆ ಇರು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೊರಟುಹೋಗು’  ಎಂದು ದ್ರುಪದ ದೈವಪ್ರರಣೆಯಿಂದ ನುಡಿದ. ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿದ  ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದಿದ್ದ(ಜಿತೇನ್ದ್ರಿಯರಾದ) ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರಿಗೂ ಕೂಡಾ  ಪರಮಾತ್ಮನ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದಾಗಿ ಕೋಪವುಂಟಾಯಿತು.

ಪ್ರತಿಗ್ರಹಾತ್ ಸನ್ನಿವೃತ್ತೇನ ಸೋsಯಂ ಮಯಾ ಪ್ರಾಪ್ತೋ ಮತ್ಪಿತುಃ ಶಿಷ್ಯಕತ್ವಾತ್ ।

ಪಿತುಃ ಶಿಷ್ಯೋ ಹ್ಯಾತ್ಮಶಿಷ್ಯೋ ಭವೇತ ಶಿಷ್ಯಸ್ಯಾರ್ತ್ಥಃ ಸ್ವೀಯ ಏವೇತಿ ಮತ್ವಾ॥೧೫.೨೩॥

‘ಈತ ನನ್ನ ತಂದೆಯ ಶಿಷ್ಯನಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನನಗೂ ಶಿಷ್ಯನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಶಿಷ್ಯನ ದ್ರವ್ಯವು ನನ್ನದ್ದೇ. ಹಾಗಾಗಿ  ದಾನದಿಂದ ನಿವೃತ್ತನಾಗಿರುವ ನನ್ನಿಂದ ಇವನು ಹೊಂದಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.

ಸೋsಯಂ ಪಾಪೋ ಮಾಮವಜ್ಞಾಯ ಮೂಢೋ ದುಷ್ಟಂ ವಚೋsಶ್ರಾವಯದಸ್ಯ ದರ್ಪ್ಪಮ್ ।

ಹನಿಷ್ಯ ಇತ್ಯೇವ ಮತಿಂ ನಿಧಾಯ ಯಯೌ ಕುರೂಞ್ಛಷ್ಯತಾಂ ನೇತುಮೇತಾನ್ ॥೧೫.೨೪॥

ಪಾಪಿಷ್ಠನಾದ ಈ ದ್ರುಪದನು ಮೂಢನಾಗಿ, ದುಷ್ಟತನದಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿ, ದರ್ಪದಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಮಾತನ್ನು ನನಗೆ ಕೇಳಿಸಿದ. ಇಂತಹ ಇವನ ದರ್ಪವನ್ನು ನಾನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಮಾಡಿದ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರು, ಕುರುರಾಜಕುಮಾರರನ್ನು ಶಿಷ್ಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಕುರುದೇಶದತ್ತ ತೆರಳಿದರು.  

ಪ್ರತಿಗ್ರಹಾದ್ ವಿನಿವೃತ್ತಸ್ಯ ಚಾರ್ತ್ಥಃ ಸ್ಯಾಚ್ಛಿಷ್ಯೇಭ್ಯಃ ಕೌರವೇಭ್ಯೋ ಮಮಾತ್ರ ।

ಏವಂ ಮನ್ವಾನಃ ಕ್ರೀಡತಃ ಪಾಣ್ಡವೇಯಾನ್ ಸಧಾರ್ತ್ತರಾಷ್ಟ್ರಾನ್ ಪುರಬಾಹ್ಯತೋsಖ್ಯತ್ ॥೧೫.೨೫॥

‘ದಾನದಿಂದ ನಿವೃತ್ತನಾದ ನನಗೆ ಶಿಷ್ಯರಾಗಿರುವ ಕೌರವರಿಂದ ನಾನು ಬಯಸಿದ ಕಾರ್ಯವು ಆದೀತು’ ಎಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಾ ಬಂದ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರು, ಪಟ್ಟಣದ ಹೊರಗಡೆ ಆಟವಾಡುತ್ತಿರುವ ದುರ್ಯೋಧನಾದಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಪಾಂಡವರನ್ನು ಕಂಡರು.