Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 1526_1530

ವಿಕ್ರೀಡತೋ ಧರ್ಮ್ಮಸೂನೋಸ್ತದೈವ ಸಹಾಙ್ಗುಲಿಯೇನ ಚ ಕನ್ದುಕೋsಪತತ್ ।

ಕೂಪೇ ನ ಶೇಕುಃ ಸಹಿತಾಃ ಕುಮಾರಾ ಉದ್ಧರ್ತ್ತುಮೇತಂ ಪವನಾತ್ಮಜೋsವದತ್ ॥೧೫.೨೬॥

ಆಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಧರ್ಮರಾಜನ ಮುದ್ರೆಯುಂಗುರದಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಚೆಂಡು ಬಾವಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿತು. ಎಲ್ಲಾ ಕುಮಾರರು ಸೇರಿದರೂ ಕೂಡಾ ಅದನ್ನು ಎತ್ತಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ಭೀಮಸೇನನು ಮಾತನ್ನಾಡುತ್ತಾನೆ-

ನಿಷ್ಪತ್ಯ ಚೋದ್ಧೃತ್ಯ ಸಮುತ್ಪತಿಷ್ಯೇ ಕೂಪಾದಮುಷ್ಮಾದ್ ಭೃಶನೀಚಾದಪಿ ಸ್ಮ ।

ಸಕನ್ದುಕಾಂ ಮುದ್ರಿಕಾಂ ಪಶ್ಯತಾದ್ಯ ಸರ್ವೇ ಕುಮಾರಾ ಇತಿ ವೀರ್ಯ್ಯಸಂಶ್ರಯಾತ್ ॥೧೫.೨೭॥

‘ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾಗಿರುವ ಈ ಕೂಪಕ್ಕಿಳಿದು,  ಚೆಂಡಿನಿಂದ ಸಹಿತವಾದ ಉಂಗುರವನ್ನು ಎತ್ತಿ, ಹಾರಿ ಬರುತ್ತೇನೆ, ಎಲ್ಲರೂ ನೋಡಿರಿ’ ಎಂದು ತನ್ನ ಬಲದಿಂದ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ಭೀಮಸೇನ ನುಡಿದನು.

ತದಾ ಕುಮಾರಾನವದತ್ ಸ ವಿಪ್ರೋ ಧಿಗಸ್ತ್ರಬಾಹ್ಯಾಂ ಭವತಾಂ ಪ್ರವೃತ್ತಿಮ್ ।

ಜಾತಾಃ ಕುಲೇ ಭರತಾನಾಂ ನ ವಿತ್ಥ ದಿವ್ಯಾನಿ ಚಾಸ್ತ್ರಾಣಿ ಸುರಾರ್ಚ್ಚಿತಾನಿ ॥೧೫.೨೮॥

ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರು, ಆ ಎಲ್ಲಾ ಕುಮಾರರನ್ನು ಕುರಿತು ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದರು: ‘ಅಸ್ತ್ರದಿಂದ ವಿರಹಿತವಾದ ನಿಮ್ಮ ಜೀವನಕ್ಕೇ ದಿಕ್ಕಾರ. ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಭರತವಂಶದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೀರ. ಆದರೆ ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಅರ್ಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನೀವು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ’.

ಇತೀರಿತಾ ಅಸ್ತ್ರವಿದಂ ಕುಮಾರಾ ವಿಜ್ಞಾಯ ವಿಪ್ರಂ ಸುರಪೂಜ್ಯಪೌತ್ರಮ್ ।

ಸಮ್ಪ್ರಾರ್ತ್ಥಯಾಮಾಸುರಥೋದ್ಧೃತಿಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಧಾನಮುದ್ರಾಯುತಕನ್ದುಕಸ್ಯ ॥೧೫.೨೯॥

ಈರೀತಿಯಾಗಿ ದ್ರೋಣಾಚಾರ್ಯರಿಂದ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟ ಕುಮಾರರು, ಬ್ರಹಸ್ಪತಿಯ ಮೊಮ್ಮಗನಾದ ಆ ವಿಪ್ರನನ್ನು ಅಸ್ತ್ರವೇತ್ತಾ ಎಂದು ತಿಳಿದು, ರಾಜಮುದ್ರೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಚೆಂಡಿನ ಎತ್ತುವಿಕೆಯನ್ನು ಅವನಲ್ಲಿ  ಬೇಡಿದರು.

ಸ ಚಾsಶ್ವಿಷೀಕಾಭಿರಥೋತ್ತರೋತ್ತರಂ ಸಮ್ಪ್ರಾಸ್ಯ ದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಬಲೇನ ಕನ್ದುಕಮ್ ।

ಉದ್ಧೃತ್ಯ ಮುದ್ರೋದ್ಧರಣಾರ್ತ್ಥಿನಃ ಪುನರ್ಜ್ಜಗಾದ ಭುಕ್ತಿರ್ಮ್ಮಮ ಕಲ್ಪ್ಯತಾಮಿತಿ ॥೧೫.೩೦॥

ಅವರಾದರೋ, ಕೂಡಲೇ ದರ್ಭೆಗಳನ್ನು ಉತ್ತರೋತ್ತರವಾಗಿ ಎಸೆದು, ದಿವ್ಯಾಸ್ತ್ರಬಲದಿಂದ ಚೆಂಡನ್ನು ಎತ್ತಿ, ಉಂಗುರವನ್ನೂ ಎತ್ತಲು ಬಯಸಿದ ಧರ್ಮರಾಜನನ್ನು ಕುರಿತು ‘ಕಡೆಯವರೆಗೂ ನನಗೆ ನೀನು ಊಟದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಬೇಕು’ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.