Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 19201_19205

 

ಉದ್ವಾಹ್ಯ ಕಾಶಿತನಯಾಂ ಗಿರಿಜಾಧಿವಿಷ್ಟಾಂ ಸಾಕ್ಷಾನ್ನರೇಷು ಜನಿತಾಂ ಪ್ರಥಮಾಮಲಕ್ಷ್ಮೀಮ್ ।

ತಸ್ಯಾಂ ಸುತಂ ತ್ವಜನಯತ್ ಪುರ ಆಸ ಯೋsಕ್ಷಃ ಕನ್ಯಾಂ ಪುರಾ ಪ್ರಿಯತಮಾಂ ಚ ಷಡಾನನಸ್ಯ ॥೧೯.೨೦೧॥

 

ಪಾರ್ವತಿಯಿಂದ ಆವಿಷ್ಟಳಾದ, ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ, ಜ್ಯೇಷ್ಠ ಅಲಕ್ಷ್ಮಿಯಾಗಿರುವ ಕಾಶಿರಾಜನ ಮಗಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾದ ದುರ್ಯೋಧನ, ಅವಳಲ್ಲಿ ಪೂರ್ವದಲ್ಲಿ ಯಾರು ‘ಅಕ್ಷಕುಮಾರ’ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಕರೆಯಲ್ಪಪಟ್ಟಿದ್ದನೋ, (ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಹನುಮಂತನಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲ್ಪಟ್ಟ ಅಕ್ಷಕುಮಾರ) ಅವನನ್ನೇ ಮಗನಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ಹಿಂದೆ ಯಾರು ಸ್ಕಂದನ(ಷಡಾನನ/ಷಣ್ಮುಖನ) ಪ್ರಿಯೆಯಾಗಿದ್ದಳೋ, ಅವಳನ್ನು ಮಗಳಾಗಿಯೂ ಪಡೆದನು.

 

ಪುತ್ರೋ ಬಭೂವ ಸ ತು ಲಕ್ಷಣನಾಮಧೇಯಃ ಸಾ ಲಕ್ಷಣೇತ್ಯಧಿಕರೂಪಗುಣಾssಸ ಕನ್ಯಾ ।

ತಸ್ಯಾನುಜಾಶ್ಚ ನಿಜಯೋಗ್ಯಗುಣಾ ಅವಾಪುರ್ಭಾರ್ಯ್ಯಾಃ ಪುನಶ್ಚ ಸ ಸುಯೋಧನ ಆಪ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಃ ॥೧೯.೨೦೨॥

 

ಆ ಮಗನಾದರೋ ‘ಲಕ್ಷಣ’ ಎಂಬ ಹೆಸರುಳ್ಳವನಾದನು. ಆತ್ಯಂತಿಕ ಗುಣ-ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಆ ಕನ್ಯೆಯು ‘ಲಕ್ಷಣಾ’ ಎಂಬ ಹೆಸರುಳ್ಳವಳಾದಳು. ದುರ್ಯೋಧನನ ಉಳಿದ ತಮ್ಮಂದಿರೂ ಕೂಡಾ ತಮಗೆ ಯೋಗ್ಯವಾದ ಗುಣವುಳ್ಳ ಹೆಂಡಂದಿರನ್ನು ಹೊಂದಿದರು. ದುರ್ಯೋಧನನು ಇನ್ನೂ ಹಲವಾರು ಜನ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಹೊಂದಿದನು.

 

ಪೂರ್ವಂ ಸುರಾನ್ತಕ ಇತಿ ಪ್ರಥಿತಃ ಸುತೋsಭೂದ್ ದುಃಶಾಸನಸ್ಯ ತದನು ಪ್ರತಿತಪ್ಯಮಾನಾಃ ।

ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಪಾರ್ತ್ಥಬಲವೀರ್ಯ್ಯಗುಣಾನ್ ಸಮೃದ್ಧಿಂ ತಾಂ ಚೈವ ತೇ ಪ್ರತಿ ಯಯುಃ ಸ್ಮ ಕಲಿಙ್ಗದೇಶಮ್ ॥೧೯.೨೦೩॥

 

ಹಿಂದೆ ಸುರಾನ್ತಕ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ಧನಾದ ರಾಕ್ಷಸ ದುಃಶಾಸನನ ಮಗನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದನು. ಹೀಗಿರಲು,  ದ್ರೌಪದಿಯ ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ, ಪಾಂಡವರ ಬಲ-ವೀರ್ಯ ಗುಣಾದಿಗಳನ್ನು, ಅವರ ಸಂಪತ್ತು ಸಮೃದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಕಂಡೇ, ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚು ಪಡುತ್ತಾ,  ದುರ್ಯೋಧನಾದಿಗಳು ಕಲಿಙ್ಗದೇಶದತ್ತ ತೆರಳಿದರು.

 

ಆಸೀತ್ ಸ್ವಯಮ್ಬರ ಉತಾತ್ರ ಕಲಿಙ್ಗರಾಜಪುತ್ರ್ಯಾಃ ಸುವಜ್ರ ಇತಿ ಯಂ ಪ್ರವದನ್ತಿ ಭೂಪಾಃ ।

ರೌದ್ರಾದ್ ವರಾದವಿಜಿತಸ್ಯ ಚ ತಸ್ಯ ಕನ್ಯಾಂ ದೃಪ್ತೋ ಬಲಾತ್ ಸ ಜಗೃಹೇ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರಸೂನುಃ ॥೧೯.೨೦೪॥

 

ಕಲಿಙ್ಗದೇಶದಲ್ಲಿ  ರಾಜನ ಮಗಳ ಸ್ವಯಮ್ಬರವು ನಡೆದಿತ್ತು. ರುದ್ರದೇವರ ವರದಿಂದ ಸೋಲಿಲ್ಲದ ಯಾವ ಕಲಿಙ್ಗದೇಶದ ರಾಜನನ್ನು ಅರಸರು  ‘ಸುವಜ್ರ’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೋ,  ಅವನ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ದರ್ಪಿಷ್ಠನಾಗಿ, ಬಲಾತ್ಕಾರದಿಂದ ದುರ್ಯೋಧನ ಅಪಹರಿಸಿದ.

 

ತತ್ರಾಥ ರುದ್ರವರತಃ ಸ ಜರಾಸುತೇನ ಯುಕ್ತೋ ಬಬನ್ಧ ಚ ಸುಯೋಧನಮಾಶು ಜಿತ್ವಾ ।

ಕರ್ಣ್ಣಃ ಪರಾದ್ರವದಿಹ ಸ್ಮ ಸುತೇಷು ಪಾಣ್ಡೋರ್ಯ್ಯಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಪೃಧಾsಗಮದತಃ ಸ ಪರಾಜಿತೋsಭೂತ್ ॥೧೯.೨೦೫॥

 

ಅಲ್ಲಿ ಜರಾಸಂಧನಿಂದಲೂ ಕೂಡಿದ ಸುವಜ್ರನು, ರುದ್ರದೇವರ ವರಬಲದಿಂದ,   ದುರ್ಯೋಧನನನ್ನು ಕೂಡಲೇ ಸೋಲಿಸಿ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದನು. ಕರ್ಣನು ಯುದ್ಧರಂಗದಿಂದ ಪಲಾಯನ ಮಾಡಿದನು. ಯಾವಕಾರಣದಿಂದ ಪಾಂಡುವಿನ ಮಕ್ಕಳಾದ ಯುಧಿಷ್ಠಿರಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದ^ ಕರ್ಣನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದನೋ, ಆಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅವನು  ಪರಾಜಿತನಾದನು.

[^ಸ್ಪರ್ಧಾ ಮನೋಭಾವ ಇಲ್ಲದೇ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಗೆಲ್ಲುವೆ ಎನ್ನುವ ಪರಶುರಾಮನ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ನಾವಿಲ್ಲಿ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು]