Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 20132_20137

 

ಅಪಾಹಸತ್ ತಂ ಜಗದೇಕಸುನ್ದರೀ ಹರಿಪ್ರಿಯಾsಥೋ ಜಗದೇಕಮಾತರಮ್ ।

ಉವಾಚ ಶಕ್ರೋ ಜಗತಾಂ ಜನಿತ್ರೇ ಪ್ರದರ್ಶಯಾಮೋ ವಯಮಾತ್ಮಶೈಶವಮ್ ॥ ೨೦.೧೩೨ ॥

 

ಇಂದ್ರನು ಓಡುತ್ತಿರಲು, ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿಯೇ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರಿಯಾಗಿರುವ, ಜಗತ್ತಿನ ತಾಯಿಯಾಗಿರುವ   ಸತ್ಯಭಾಮೆಯು ಅವನನ್ನು ಕುರಿತು [ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಂತಿರುಗಿದರೆ ಶಚಿ ನಿನ್ನನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದಿಲ್ಲ,  ಬಾ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಎಂದು] ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದಳು. ಆಗ ಇಂದ್ರನು ‘ಜಗತ್ತಿನ ತಂದೆಯಾಗಿರುವ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನಿಗೋಸ್ಕರ ನಾವು ನಮ್ಮ  ಬಾಲಿಷತನವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ.

 

ಜಗಾಮ ಚಾಥೋ ಶರಣಂ ಜನಾರ್ದ್ದನಂ ಸುರೈರ್ವೃತೋ ದೇವಪತಿಃ ಕ್ಷಮಾಪಯನ್ ।

ಶೃಙ್ಗಂ ಚ ದತ್ವಾ ಮಣಿಪರ್ವತಸ್ಯ ಪ್ರಣಮ್ಯ ದೇವ್ಯಾ ಸಹಿತಂ ಜಗದ್ಗುರುಮ್ ॥೨೦.೧೩೩ ॥

 

ತದನಂತರ[ಸಮಸ್ತ ದೇವತೆಗಳ ಅಸುರಾವೇಶ ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಲು], ದೇವತೆಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಇಂದ್ರನು ಕ್ಷಮೆ ಬೇಡುತ್ತಾ ಜನಾರ್ದನನಲ್ಲಿ  ಶರಣು ಬಂದ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲಾ, ದೇವಿಯಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ಮಣಿಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಶಿಖರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ನಮಸ್ಕರಿಸಿದ.

 

ಯಯಾಚ ಏನಂ ಪರಿರಕ್ಷಣಾಯ ಶಚೀಪತಿಃ ಕೇಶವಮರ್ಜ್ಜುನಸ್ಯ ।

ಜಗಾದ ಕೃಷ್ಣೋsಪಿ ಧರಾತಳಸ್ಥಿತೇ ನ ಮಯ್ಯಮುಂ ಕಶ್ಚನ ಜೇಷ್ಯತೀತಿ ॥ ೨೦.೧೩೪ ॥

 

ಶಚೀಪತಿ ಇಂದ್ರನು ಅರ್ಜುನನ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನನ್ನು ಬೇಡಿದನು. ಕೃಷ್ಣನಾದರೋ ‘ನಾನು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದರೆ ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಗೆಲ್ಲಲಾರರು’ ಎನ್ನುವ ಮಾತನ್ನು ಕೊಟ್ಟ.

 

ತಮರ್ಜ್ಜುನಾರ್ತ್ಥಂ ವರಮಾಪ್ಯ ವಾಸವಃ ಪುನಃಪುನಶ್ಚಕ್ರಧರಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ।

ಪ್ರಸನ್ನದೃಷ್ಟ್ಯಾಹರಿಣಾsಭಿವೀಕ್ಷಿತೋ ಯಯೌ ಮಹಾಭಾಗವತಃ ಸ್ವಮಾಲಯಮ್ ॥ ೨೦.೧೩೫ ॥

 

ಅರ್ಜುನನಿಗಾಗಿ ಆ ವರವನ್ನು ಪಡೆದ ಮಹಾಭಾಗವತನಾದ ಇಂದ್ರನು ಮತ್ತೆಮತ್ತೆ ಕೃಷ್ಣನಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಪ್ರಸನ್ನವಾದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಪರಮಾತ್ಮನಿಂದ ನೋಡಲ್ಪಟ್ಟವನಾಗಿ ತನ್ನ ಮನೆಯನ್ನು ಕುರಿತು ತೆರಳಿದ.

 

ಕೃಷ್ಣೋsಪ್ಯನುಜ್ಞಾಪ್ಯ ಪುರನ್ದರಂ ಪುರೀಂ ನಿಜಾಂ ವ್ರಜನ್ನಭ್ಯಧಿಕಂ ವ್ಯರೋಚತ ।

ಕಿರೀಟಧಾರೀ ವರಕುಣ್ಡಲೋಲ್ಲಸನ್ಮುಖಾಮ್ಬುಜಃ ಪೀತಪಟಃ ಸಕೌಸ್ತುಭಃ ॥೨೦.೧೩೬ ॥

 

ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಕಿರೀಟಧಾರಿ, ಒಳ್ಳೆಯ ಕುಂಡಲದಿಂದ ಶೋಭಿಸುವ ಮುಖಕಮಲವುಳ್ಳ, ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಬಟ್ಟೆಯುಳ್ಳ, ಕೌಸ್ತುಭಾಭರಣದಿಂದ  ಮಿಗಿಲಾಗಿ ಶೋಭಿಸುತ್ತಿರುವ ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನೂ ಕೂಡಾ, ಇಂದ್ರನನ್ನು ಅನುಜ್ಞೆಕೊಟ್ಟು ಕಳುಹಿಸಿ, ತನ್ನ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಕುರಿತು ತೆರಳಿದನು.

 

ವಿರೋಚಮಾನಸ್ಯ ಸದಾ ಜಗದ್ಪ್ರಭೋರ್ನ್ನವೈ ವಿಶೇಷಃ ಕ್ವಚಿದಚ್ಯುತಸ್ಯ ।

ತಥಾsಪಿ ತತ್ ಸ್ಮಾರಯಿತುಂ ವಚೋ ಭವೇದಪೇಕ್ಷ್ಯ ಚಾಲ್ಪಜ್ಞಮತಿಂ ಪುರಾಣಗಮ್ ॥೨೦.೧೩೭ ॥

 

ಯಾವಾಗಲೂ ಅಮಿತವಾದ ಸೌಂದರ್ಯದಿಂದ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಜಗದೊಡೆಯನಾದ ಅಚ್ಯುತನಿಗೆ  ಯಾವಾಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ವಿಶೇಷ ಎನ್ನುವುದಿಲ್ಲ(ಅವನು ಯಾವಾಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಶೋಭಿಸುವುದಲ್ಲ). ಆದರೂ ಕೂಡಾ, ಅಲ್ಪಜ್ಞರಾದ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ನೆನಪಿಸಲೋಸುಗ, ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅಂತಹ ಮಾತು ಬರುತ್ತದೆ. [ಕೇವಲ ಸ್ಮರಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಈರೀತಿಯ ವಿವರಣೆ ಬರುತ್ತದೆ – ಆದರೆ ಭಗವಂತ ಸದಾ ಶೋಭಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ]