Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 9.27-9.33

ಅಥಕೇಚಿದಾಸುರಸುರಾಃ ಸುರಾಣಕಾ ಇತ್ಯುರುಪ್ರಥಿತಪೌರುಷಾಃ ಪುರಾ ।

ತೇ ತಪಃ ಸುಮಹದಾಸ್ಥಿತಾ ವಿಭುಂ ಪದ್ಮಸಮ್ಭವಮವೇಕ್ಷ್ಯ ಚೋಚಿರೇ ॥೯.೨೭॥

ಇಲ್ಲಿ ವಿಷಯಾಂತರದಲ್ಲಿ(ಕಥಾಂತರವನ್ನು) ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:  ಸುರಾಣಕರು ಎಂದು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ, ಪರಾಕ್ರಮವುಳ್ಳ ಕೆಲವರು ಅಸುರರಿದ್ದರು. ಅವರು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡ ತಪಸ್ಸನ್ನು ಮಾಡಿದವರಾಗಿ, ತಪಸ್ಸಿಗೊಲಿದ  ಬ್ರಹ್ಮದೇವರಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದರು:

ಭೂರಿಪಾಕಕೃತಿನೋsಪಿ ನಿಶ್ಚಯಾನ್ಮುಕ್ತಿಮಾಪ್ನುಮ ಉದಾರಸದ್ಗುಣ ।

ಇತ್ಯುದೀರಿತಮಜೋsವಧಾರ್ಯ್ಯ ತತ್ ಪ್ರಾಹ ಚ ಪ್ರಹಸಿತಾನನಃ ಪ್ರಭುಃ ॥೯.೨೮॥

‘ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ  ಸದ್ಗುಣವುಳ್ಳವನೇ, ನಾವು ಅತ್ಯಂತ ಪಾಪವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ, ಖಂಡಿತವಾಗಿ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಬೇಕು’.   ಈ ರೀತಿಯಾದ ಸುರಾಣಕರ ಮಾತನ್ನು  ಬ್ರಹ್ಮದೇವರು ಕೇಳಿ, ಮುಗುಳುನಕ್ಕು ಹೀಗೆ ನುಡಿದರು:

ಯಾವದೇವ ರಮಯಾ ರಮೇಶ್ವರಂ ನೋ ವಿಯೋಜಯಥ ಸದ್ಗುಣಾರ್ಣ್ಣವಮ್ ।

ತಾವದುಚ್ಚಮಪಿ ದುಷ್ಕೃತಂ ಭವನ್ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗ್ಗಪರಿಪನ್ಥಿ ನೋ ಭವೇತ್ ॥೯.೨೯॥

‘ಎಲ್ಲಿಯ ತನಕ ರಮೆಯಿಂದ ರಮೇಶ್ವರನನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಅಲ್ಲಿಯ ತನಕ ನಿಮ್ಮ ಯಾವುದೇ ತಪ್ಪುಗಳು ಮೋಕ್ಷದ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಿ ಆಗಲಾರದು’

ಇತ್ಯುದೀರಿತಮವೇತ್ಯ ತೇSಸುರಾಃ ಕ್ಷಿಪ್ರಮೋಕ್ಷಗಮನೋತ್ಸುಕಾಃ ಕ್ಷಿತೌ ।

ಸಾಧನೋಪಚಯಕಾಙ್ಕ್ಷಿಣೋ ಹರೌ ಶಾಸತಿ ಕ್ಷಿತಿಮಶೇಷತೋSಭವನ್ ॥೯.೩೦॥

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮನಿಂದ ವರವನ್ನು ಪಡೆದ ಅಸುರರು, ಕ್ಷಿಪ್ರವಾಗಿ  ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಹೊಂದಲು ಬಯಸಿ, ತಮ್ಮ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು, ರಾಮಚಂದ್ರ ಆಳುತ್ತಿರಲು, ಎಲ್ಲರೂ ಆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ  ಹುಟ್ಟಿದರು.

ತಾನನಾದಿಕೃತದೋಷಸಞ್ಚಯೈರ್ಮ್ಮೋಕ್ಷಮಾರ್ಗ್ಗಗತಿಯೋಗ್ಯತೋಜ್ಝಿತಾನ್ ।

ಮೈಥಿಲಸ್ಯ ತನಯಾ ವ್ಯಚಾಲಯನ್ಮಾಯಯಾ ಸ್ವತನುವಾ ಸ್ವಮಾರ್ಗ್ಗತಃ ॥೯.೩೧॥

ಅನಾದಿಕಾಲದಿಂದ ಮಾಡಿದ ಪಾಪದ ಸಮೂಹಗಳಿಂದ ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಯೋಗ್ಯತೆ ಇಲ್ಲದ ಈ ಸುರಾಣಕರನ್ನು ಸೀತಾದೇವಿಯೇ ತನ್ನದುರ್ಗಾರೂಪದ ಮಾಯೆಯಿಂದ, ಆ ಮಾರ್ಗದಿಂದ ಕದಲಿಸಿದಳು.

ಆಜ್ಞಯೈವ ಹಿ ಹರೇಸ್ತು ಮಾಯಯಾ ಮೋಹಿತಾಸ್ತು ದಿತಿಜಾ ವ್ಯನಿನ್ದಯನ್ ।

ರಾಘವಂ ನಿಶಿಚರಾಹೃತಾಂ ಪುನರ್ಜ್ಜಾನಕೀಂ ಜಗೃಹ ಇತ್ಯನೇಕಶಃ ॥೯.೩೨॥

ನಾರಾಯಣನ ಅಣತಿಯಿಂದಲೇ, ದುರ್ಗಾದೇವಿಯಿಂದ ತಪ್ಪು ತಿಳಿದುಕೊಂಡ ದೈತ್ಯರು, ರಾಮಚಂದ್ರನನ್ನು ನಿಂದನೆ ಮಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದರು.  ‘ರಾವಣ ಹೊತ್ತೊಯ್ದ ಜಾನಕಿಯನ್ನು ರಾಮ ಮತ್ತೆ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ’ ಎಂಬಿತ್ತ್ಯಾದಿ ಮಾತುಗಳಿಂದ ಬಹುಪ್ರಕಾರವಾಗಿ ನಿಂದಿಸಲಾರಮ್ಭಿಸಿದರು.

[ರಾಮಾಯಣದ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ(೪೩.೨೦) ಹೇಳುವಂತೆ: ‘ಏವಂ ಬಹುವಿಧಾ ವಾಚೋ ವದಂತಿ ಪುರವಾಸಿನಃ । ನಗರೇಷು ಚ ಸರ್ವೇಷು ರಾಜನ್ ಜನಪದೇಷು ಚ’  ಬಹಳ ಜನರು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ರಾಮ ಗೂಢಚಾರರ ಮುಖೇನ, ಮತ್ತು ಸ್ವಯಂ  ತಾನೇ  ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿ  ಹೋಗಿ  ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ].

ಬ್ರಹ್ಮವಾಕ್ಯಮೃತಮೇವ ಕಾರಯನ್ ಪಾತಯಂಸ್ತಮಸಿ ಚಾನ್ಧ ಆಸುರಾನ್ ।

ನಿತ್ಯಮೇವ ಸಹಿತೋsಪಿ ಸೀತಯಾ ಸೋsಜ್ಞಸಾಕ್ಷಿಕಮಭೂದ್ ವಿಯುಕ್ತವತ್ ॥೯.೩೩॥

ಬ್ರಹ್ಮ ಸುರಾಣಕರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ವರವನ್ನು ಸತ್ಯವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲು, ಸುರಾಣಕ ದೈತ್ಯರನ್ನು ಅನ್ಧತಮಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಲು, ಸದಾ  ಲಕ್ಷ್ಮೀದೇವಿಯಿಂದ ಸಹಿತನಾದರೂ ಕೂಡಾ,  ಅಜ್ಞಾನಿಗಳ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ತೊರೆದ ವಿಯೋಗಿಯಂತೆ ಶ್ರೀರಾಮ ಕಂಡ.

ಕನ್ನಡ ಪದ್ಯರೂಪ: https://go-kula.blogspot.com/2018/08/9-27-33.html