Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 9.40-9.43

ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಭೂಮೌ ಸಾ ದೇವೀ ಲೋಕದೃಷ್ಟ್ಯನುಸಾರತಃ ।

ರೇಮೇ ರಾಮೇಣಾವಿಯುಕ್ತಾ ಭಾಸ್ಕರೇಣ ಪ್ರಭಾ ಯಥಾ ॥೯.೪೦॥

 ಆ ಸೀತಾದೇವಿಯು ಲೋಕದದೃಷ್ಟಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಸೂರ್ಯನಿಂದ ವೀಯೋಗವಿಲ್ಲದ ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿಯಂತೆ , ಶ್ರೀರಾಮನಿಂದ ಬೇರ್ಪಡದೇ ಶೋಭಿಸಿದಳು.

ಏವಂ ರಮಲಾಳಿತಪಾದಪಲ್ಲವಃ ಪುನಃ ಸ ಯಜ್ಞೈಶ್ಚ ಯಜನ್ ಸ್ವಮೇವ ।

ವರಾಶ್ವಮೇಧಾದಿಭಿರಾಪ್ತಕಾಮೋ ರೇಮೇsಭಿರಾಮೋ ನೃಪತೀನ್ ವಿಶಿಕ್ಷಯನ್      ॥೯.೪೧॥

ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ದೇವಿಯಿಂದ ವನ್ದಿತವಾದ ಪಾದಕಮಲವುಳ್ಳ  ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನು, ಅಶ್ವಮೇಧ ಮೊದಲಾದ ಯಜ್ಞಗಳಿಂದ ತನ್ನನ್ನೇ ತಾನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾ, ಆಪ್ತಕಾಮನೆನಿಸಿ, ರಾಜರಿಗೆ ತಾವು ಹೇಗಿರಬೇಕು ಎನ್ನುವುದನ್ನುಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಾ, ವಿಹರಿಸಿದನು.

ರಾಮಸ್ಯ ದೃಶ್ಯಾ ತ್ವನ್ಯೇಷಾಮದೃಶ್ಯಾ ಜನಕಾತ್ಮಜಾ ।

ಭೂಮಿಪ್ರವೇಶಾದೂರ್ಧ್ವಂ ಸಾ ರೇಮೇ ಸಪ್ತಶತಂ ಸಮಾಃ ॥೯.೪೨॥

ರಾಮನಿಗೆ ಕಾಣುವವಳಾಗಿಯೂ,  ಬೇರೊಬ್ಬರಿಗೆ ಅಗೋಚರಳಾಗಿ ಸೀತೆ,  ‘ಭೂಮಿ ಪ್ರವೇಶ’ ಘಟನೆಯ ನಂತರ  ಏಳುನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕ್ರೀಡಿಸಿದಳು.

ಏವಂವಿಧಾನ್ಯಗಣಿತಾನಿ ಜನಾರ್ದ್ದನಸ್ಯ ರಾಮಾವತಾರಚರಿತಾನಿ ತದನ್ಯಪುಮ್ಭಿಃ ।

ಶಕ್ಯಾನಿ ನೈವ ಮನಸಾsಪಿ ಹಿ ತಾನಿ  ಕರ್ತ್ತುಂ ಬ್ರಹ್ಮೇಶಶೇಷಪುರುಹೂತಮುಖೈಃ ಸುರೈಶ್ಚ ॥೯.೪೩ ॥

ಈರೀತಿಯಾಗಿರುವ ರಾಮಾವತಾರದ ಚರಿತ್ರೆಗಳನ್ನು ನಾರಾಯಣನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೊಬ್ಬರಿಗೆ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದಲೂ ಮಾಡಲು ಅಸಾಧ್ಯ.  ಅದು ಬ್ರಹ್ಮ, ರುದ್ರ, ಶೇಷ, ಇಂದ್ರ, ಮೊದಲಾದ ಯಾರಿಂದಲೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲಾ.

ಕನ್ನಡ ಪದ್ಯರೂಪ: https://go-kula.blogspot.com/2018/08/9-40-43.html