Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 7.42-7.47

ಇತೀರಿತೇ ವಧೋದ್ಯತಂ ನ್ಯವಾರಯದ್ ವಿಭೀಷಣಃ ।

ಸ ಪುಚ್ಛದಾಹಕರ್ಮ್ಮಣಿ ನ್ಯಯೋಜಯನ್ನಿಶಾಚರಾನ್ ॥೭.೪೨॥

ಹನುಮಂತನು ಶ್ರೀರಾಮನ ಕುರಿತು ಹೇಳುತ್ತಿರಲು, ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬೇಕು ಎಂದು ಸಂಕಲ್ಪಿಸುತ್ತಾ ಉದ್ಯುಕ್ತನಾದ  ರಾವಣನನ್ನು ವಿಭೀಷಣ ತಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ರಾವಣನು ಹನುಮಂತನ ಬಾಲವನ್ನು ಸುಡುವಂತೆ ರಾಕ್ಷಸರಿಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾನೆ.

ಅಥಾಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಸಞ್ಚಯೈಃ ಪಿಧಾಯ ಪುಚ್ಛಮಗ್ನಯೇ ।

ದದುರ್ದ್ದದಾಹ ನಾಸ್ಯ ತನ್ಮರುತ್ಸಖೋ ಹುತಾಶನಃ ॥೭.೪೩॥

ಅನಂತರ ರಾಕ್ಷಸರೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ, ಹನುಮಂತನ ಬಾಲವನ್ನು ಬಟ್ಟೆಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಿ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಆ ಬೆಂಕಿಯು ಅವನ ಬಾಲವನ್ನು ಸುಡಲಿಲ್ಲ. ಬೆಂಕಿ ವಾಯುವಿನ ಸಖನಷ್ಟೇ?   

ಮಮರ್ಷ ಸರ್ವಚೇಷ್ಟಿತಂ ಸ ರಕ್ಷಸಾಂ ನಿರಾಮಯಃ ।

ಬಲೋದ್ಧತಶ್ಚ ಕೌತುಕಾತ್ ಪ್ರದಗ್ಧುಮೇವ ತಾಂ ಪುರೀಮ್ ॥೭.೪೪॥

ಬಲದಿಂದ ಮಿಗಿಲೆನಿಸಿದ್ದರೂ, ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ಆಗದಿದ್ದರೂ ಕೂಡಾ, ಹನುಮಂತ   ರಾಕ್ಷಸರ ಎಲ್ಲಾ ಚೇಷ್ಟೆ ಗಳನ್ನೂ ಸಹಿಸಿ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ. ಏಕೆಂದರೆ: ಅವರು ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ನೋಡುವ ಕುತೂಹಲದಿಂದ  ಮತ್ತು ಲಂಕೆಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಅವರ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಸುಡುವುದಕ್ಕಾಗಿ.

ದದಾಹ ಚಾಖಿಲಂ ಪುರಂ ಸ್ವಪುಚ್ಛಗೇನ ವಹ್ನಿನಾ ।

ಕೃತಿಸ್ತು ವಿಶ್ವಕರ್ಮ್ಮಣೋsಪ್ಯದಹ್ಯತಾಸ್ಯ ತೇಜಸಾ ॥೭.೪೫॥

ತನ್ನ ಬಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಲಂಕಾಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಹನುಮಂತ ಸುಟ್ಟುಬಿಟ್ಟ.  ವಿಶ್ವಕರ್ಮನ ನಿರ್ಮಾಣವೂ ಕೂಡಾ ಹನುಮಂತನ ಪ್ರಭಾವದಿಂದ ಸುಟ್ಟುಹೋಯಿತು.

ಸುವರ್ಣ್ಣರತ್ನಕಾರಿತಾಂ ಸ ರಾಕ್ಷಸೋತ್ತಮೈಃ ಸಹ ।

ಪ್ರದಹ್ಯಸರ್ವಶಃ ಪುರೀಂ ಮುದಾsನ್ವಿತೋ ಜಗರ್ಜ್ಜ  ಚ ॥೭.೪೬॥

ಹನುಮಂತನು ರಾಕ್ಷಸ ಶ್ರೇಷ್ಠರನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ,  ಸುವರ್ಣ ಹಾಗು ರತ್ನದಿಂದ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಲಂಕಾಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆಯಿಂದ ಸುಟ್ಟು, ಸಂತಸದಿಂದ ಕೂಡಿ, ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಗರ್ಜಿಸಿದನು.

ಸ ರಾವಣಂ ಸಪುತ್ರಕಂ ತೃಣೋಪಮಂ ವಿಧಾಯ ಚ ।

ತಯೋಃ ಪ್ರಪಶ್ಯತೋಃ ಪುರಂ ವಿಧಾಯ ಭಸ್ಮಸಾದ್ ಯಯೌ ॥೭.೪೭॥

ಹನುಮಂತನು ಇಂದ್ರಜಿತುವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದ ರಾವಣನನ್ನು ಹುಲ್ಲಿಗಿಂತಲೂ ಕಡೆಯಾಗಿ ಮಾಡಿ, ಅವರ ಕಣ್ಣಮುಂದೇ ಲಂಕಾ ಪಟ್ಟಣವನ್ನು ಬಸ್ಮಮಾಡಿ ತೆರಳಿದ.