Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 8.159-8.166

ಸ ದೇವಗನ್ಧರ್ವಮಹರ್ಷಿಸತ್ತಮೈರಭಿಷ್ಟುತೋ ರಾಮಕರೋಪಗೂಹಿತಃ ।

 ಪುನರ್ಗ್ಗಿರಿಂ ತಂ ಶತಯೋಜನೋಚ್ಛ್ರಿತಂ ನ್ಯಪಾತಯತ್ ಸಂಸ್ಥಿತ ಏವ ತತ್ರ ಚ ॥೮.೧೫೯॥

ದೇವತೆಗಳು, ಗಂಧರ್ವರು, ಮಹರ್ಷಿಗಳು, ಮೊದಲಾದವರಿಂದ ಕೊಂಡಾಡಲ್ಪಟ್ಟು, ಶ್ರೀರಾಮನ ಆಲಿಂಗನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಹನುಮಂತನು,  ನೂರು ಯೋಜನ ವಿಸ್ತೃತವಾಗಿರುವ ಆ ಬೆಟ್ಟವನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಸೆದನು.(ಲಂಕೆಯಲ್ಲೇ ನಿಂತು,  ಎಲ್ಲಿಂದ ಆ ಪರ್ವತವನ್ನು  ತಂದಿದ್ದನೋ, ಅಲ್ಲಿಗೇ ಎಸೆದನು)

ಸ ಪೂರ್ವವನ್ಮಾರುತಿವೇಗಚೋದಿತೋ ನಿರನ್ತರಂ ಶ್ಲಿಷ್ಟತರೋsತ್ರ ಚಾಭವತ್ ।

ಪುನಶ್ಚ ಸರ್ವೇ ತರುಶೈಲಹಸ್ತಾ ರಣಾಯ ಚೋತ್ತಸ್ಥುರಲಂ ನದನ್ತಃ      ॥೮.೧೬೦॥

ಪುನಶ್ಚ ತಾನ್ ಪ್ರೇಕ್ಷ್ಯ ಸಮುತ್ಥಿತಾನ್ ಕಪೀನ್ ಭಯಂ ಮಹಚ್ಛಕ್ರಜಿತಂ ವಿವೇಶ ।

ಸ ಪೂರ್ವವದ್ಧವ್ಯವಹೇ ಸಮರ್ಚ್ಚ್ಯ ಶಿವಂ ತಥಾsದರ್ಶನಮೇವ ಜಗ್ಮಿವಾನ್ ॥೮.೧೬೧॥

ಆ ಬೆಟ್ಟವು  ಮಾರುತಿಯ ಉಗ್ರವೇಗದಿಂದ ಎಸೆಯಲ್ಪಟ್ಟದ್ದಾಗಿ, ಹಿಂದಿನಂತೆಯೇ ಯಥಾವತ್ತಾಗಿ ಸ್ಥಿತವಾಯಿತು.  (ಮೊದಲಿದ್ದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಮೊದಲಿನಂತೆಯೇ ಸ್ಥಿತವಾಯಿತು)

ಮತ್ತೆ ಮೇಲೆದ್ದ ಆ ಕಪಿಗಳನ್ನು ಕಂಡ ಇಂದ್ರಜಿತುವಿಗೆ ಮಹಾಭಯವುಂಟಾಯಿತು.  ಅವನಾದರೋ, ಹಿಂದಿನಂತೆಯೇ ಅಗ್ನಿಯಲ್ಲಿ ಶಿವನನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ, ಯಾರಿಗೂ ಕಾಣದಂತಾಗಿ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆಂದು ತೆರಳಿದ.

ವರಾಶ್ರಯೇಣಾಜಗಿರೀಶಯೋಸ್ತಥಾ ಪುನರ್ಮ್ಮಹಾಸ್ತ್ರೈಃ ಸ ಬಬನ್ಧ ತಾನ್ ಕಪೀನ್ ।

ಅಥಾsಹ ರಾಮಸ್ಯ ಮನೋsನುಸಾರತಃ ಪುರಾsಸ್ತ್ರಮೇವಾನುಸರನ್ ಸ ಲಕ್ಷ್ಮಣಃ ॥೮.೧೬೨॥

ಪಿತಾಮಹಾಸ್ತ್ರೇಣ ನಿಹನ್ಮಿ ದುರ್ಮ್ಮತಿಂ ತವಾsಜ್ಞಯಾ ಶಕ್ರಜಿತಂ ಸಬಾನ್ಧವಮ್ ।

ಇತೀರಿತೇ ತೇನ ಸ ಚಾsಹ ರಾಘವೋ ಭಯಾದದೃಶ್ಯೇ ನ ವಿಮೋಕ್ತುಮರ್ಹಸಿ ॥೮.೧೬೩॥

ಬ್ರಹ್ಮ-ರುದ್ರರ ವರ ಬಲವುಳ್ಳ ಇಂದ್ರಜಿತುವು ಕಪಿಗಳನ್ನು ಮಹಾಸ್ತ್ರಗಳಿಂದ ಮತ್ತೆ ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿದನು. ಇದನ್ನು ಕಂಡ, ಈತನಕ ರಾಮನ ಇಚ್ಛೆಗನುಗುಣವಾಗಿ ವಿಶೇಷ ಅಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸದ ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಕುರಿತು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ: “ಇಂದ್ರಜಿತುವನ್ನು  ನೀನು ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರದಿಂದ ಕೊಲ್ಲುತ್ತೇನೆ” ಎಂದು. ಆಗ ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರ “ಭಯದಿಂದ ಕಳ್ಳನಂತೆ ಅಡಗಿಕೊಂಡು(ಅದೃಶ್ಯನಾಗಿ) ಯುದ್ಧಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಇಂದ್ರಜಿತುವಿನ ಮೇಲೆ ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರ ಪ್ರಯೋಗ ಸಲ್ಲದು “ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ. (ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಆತ ಯೋಗ್ಯನಲ್ಲಎನ್ನುವ ಭಾವ)

ನ ಸೋಢುಮೀಶೋsಸಿ ಯದಿ ತ್ವಮೇತದಸ್ತ್ರಂ ತದಾsಹಂ ಶರಮಾತ್ರಕೇಣ ।

ಅದೃಶ್ಯಮಪ್ಯಾಶು ನಿಹನ್ಮಿ ಸನ್ತಂ ರಸಾತಳೇsಥಾಪಿ ಹಿ ಸತ್ಯಲೋಕೇ ॥೮.೧೬೪॥

“ಒಂದು ವೇಳೆ ನಿನಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಬಾಣದಿಂದ, ಅದೃಶ್ಯನಾಗಿದ್ದರೂ,   ರಸಾತಳ- ಸತ್ಯಲೋಕದಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ್ದರೂ, ಆತನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಬಲ್ಲೆ” ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ರಾಮಚಂದ್ರ.

ಇತಿ ಸ್ಮ ವೀನ್ದ್ರಸ್ಯ ಹನೂಮತಶ್ಚ ಬಲಪ್ರಕಾಶಾಯ ಪುರಾ ಪ್ರಭುಃ ಸ್ವಯಮ್ ।

ಸಮ್ಮಾನಯಿತ್ವಾsಸ್ತ್ರಮಮುಷ್ಯ ರಾಮೋ ದುರನ್ತಶಕ್ತಿಃ ಶರಮಾದದೇsಥ ॥೮.೧೬೫॥

ಕೇವಲ ಗರುಡ ಹಾಗು ಹನುಮಂತನ ಬಲ ಪ್ರಕಾಶವಾಗಲೀ ಎಂದು, ಸಮರ್ಥನಾಗಿದ್ದರೂ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ, ಕೊನೆಗಾಣದ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಶ್ರೀರಾಮನು ಬಾಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡನು.

ಅನೇನ ದೃಷ್ಟೋsಹಮಿತಿ ಸ್ಮ ದುಷ್ಟೋ ವಿಜ್ಞಾಯ ಬಾಹ್ವೋರ್ಬಲಮಸ್ಯ ಚೋಗ್ರಮ್ ।

ವಿನಿಶ್ಚಯಂ ದೇವತಮಸ್ಯ ಪಶ್ಯನ್ ಪ್ರದುದ್ರುವೇ ಪ್ರಾಣಪರೀಪ್ಸುರಾಶು ॥೮.೧೬೬ ॥

ರಾಮಚಂದ್ರನಿಂದ ನಾನು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟೆ ಎಂದು ತಿಳಿದ, ದುಷ್ಟನಾಗಿರುವ ಇಂದ್ರಜಿತುವು,  ರಾಮಚಂದ್ರನ ಅತ್ಯಂತ ಉಗ್ರವಾದ ಬಾಹುಬಲವನ್ನು ತಿಳಿದು, ರಾಮಚಂದ್ರನ ನಿಶ್ಚಯವನ್ನು ಕಂಡು, ಪ್ರಾಣವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಓಡಲಾರಂಭಿಸಿದನು.

ಕನ್ನಡ ಪದ್ಯರೂಪ:  https://go-kula.blogspot.com/2018/07/8-159-166.html