Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 17192_17201

ಪತಿಂ ಸುಪೂರ್ಣ್ಣಯೌವನಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯತಾಂ ವಿಷಜ್ಜತೀಮ್ ।

ಉವಾಚ ಕಾರ್ಷ್ಣ್ಣಿರಮ್ಬ ತೇ ಕುಚೇಷ್ಟಿತಂ ಕಥಂ ನ್ವಿತಿ ॥೧೭.೧೯೨॥

 

ಪೂರ್ಣಯೌವನವನ್ನು ಪಡೆದ ಮನ್ಮಥನನ್ನು ಕಂಡು ನಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ ರತಿಯನ್ನು ಕುರಿತು: ‘ಅಮ್ಮಾ, ಏಕೆ ಈರೀತಿ ಕೆಟ್ಟಚೇಷ್ಟೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀಯಾ’ ಎಂದು ಕಾರ್ಷ್ಣಿ(ಕೃಷ್ಣಪುತ್ರನಾದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ) ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ.

 

ಜಗಾದ ಸಾsಖಿಲಂ ಪತೌ ತದಸ್ಯ ಜನ್ಮ ಚಾsಗತಿಮ್ ।

ತತೋsಗ್ರಹೀತ್ ಸ ತಾಂ ಪ್ರಿಯಾಂ ರತಿಂ ರಮಾಪತೇಃ  ಸುತಃ ॥೧೭.೧೯೩॥

 

ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರಿಸಿದ ರತಿ,  ಅವನ ಜನ್ಮವನ್ನೂ, ಅವನು ಬಂದ ಕಾರಣವನ್ನು, ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತನ್ನ  ಗಂಡನಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು. ತದನಂತರ ಪರಮಾತ್ಮನ ಮಗನಾದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು ರತಿಯನ್ನು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯೆಯನ್ನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದನು.

[ಈ ಕುರಿತಾದ ವಿವರಣೆ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ(೧೦೪.೨೪-೨೫) ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ: ‘ನ ತ್ವಂ ಮಮ ಸುತಃ ಕಾಂತ ನಾಪಿ ತೇ ಶಮ್ಬರಃ ಪಿತಾ । .... ಪುತ್ರಸ್ತ್ವಂ ವಾಸುದೇವಸ್ಯ ರುಗ್ಮಿಣ್ಯಾನಂದವರ್ಧನಃ  । ದಿವಸೇ ಸಪ್ತಮೇ ಬಾಲೋ ಜಾತಮಾತ್ರೋsಪವಾಹಿತಃ’

ಇನ್ನು ಭಾಗವತದಲ್ಲೂ (೧೦.೬೮.೧೫) ಈ ವಿವರಣೆ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ: ‘ಭವಾನ್ ನಾರಾಯಣಸುತಃ  ಶಮ್ಬರೇಣಾsಹೃತೋ ಗೃಹಾತ್ । ಅಹಂ ತೇsಧಿಕೃತಾ ಪತ್ನೀ ರತಿಃ ಕಾಮೋ ಭವಾನ್ ಪ್ರಭೋ’]

 

ದದೌ ಚ ಮನ್ತ್ರಮುತ್ತಮಂ ಸಮಸ್ತಮಾಯಿನಾಶಕಮ್ ।

ಭೃಗೂತ್ಥರಾಮದೈವತಂ ರತಿರ್ಹರೇಃ ಸುತಾಯ ಸಾ ॥೧೭.೧೯೪॥

 

 

ರತಿಯು, ಎಲ್ಲಾ ಮಾಯೆಯನ್ನೂ ನಾಶಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ,  ಪರಶುರಾಮನೇ ದೇವತೆಯಾಗಿರುವ, ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟಳು.

 

ತತಃ ಸ್ವದಾರಧರ್ಷಕಂ ಸಮಾಹ್ವಯದ್ ಯುಧೇsಙ್ಗಜಃ ।

ಸ ಶಮ್ಬರಂ ಸ ಚೈತ್ಯ ತಂ ಯುಯೋಧ ಶಕ್ತಿತೋ ಬಲೀ ॥೧೭.೧೯೫॥

 

ತದನಂತರ, ಪರಮಾತ್ಮನ ಅಂಗದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು, ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ಇಷ್ಟು ದಿನ ಬಲಾತ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ ಶಮ್ಬರನನ್ನು ಹೊಂದಿ, ಅವನನ್ನು ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ಕರೆದನು. ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಬಲಿಷ್ಠನಾಗಿ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಮಾಡಿದನು ಕೂಡಾ.

 

ಸ ಚರ್ಮ್ಮಖಡ್ಗಧಾರಿಣಂ ವರಾಸ್ತ್ರಶಸ್ತ್ರಪಾದಪೈಃ ।

ಯದಾ ನ ಯೋದ್ಧುಮಾಶಕದ್ಧರೇಃ ಸುತಂ ನ ದೃಶ್ಯತೇ ॥೧೭.೧೯೬॥

 

ಖಡ್ಗ ಹಾಗೂ ಚರ್ಮಧಾರಿಯಾಗಿರುವ, ಅಸ್ತ್ರ, ಶಸ್ತ್ರ, ಪಾದಪಗಳಿಂದ ಯುದ್ಧಮಾಡುವ ಪರಮಾತ್ಮನ ಮಗನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧಮಾಡಲು ಶಮ್ಬರನು ಯಾವಾಗ ಸಮರ್ಥನಾಗಲಿಲ್ಲವೋ, ಆಗ ಅವನು ತನ್ನ ಮಾಯಾವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಅದೃಶ್ಯನಾದನು.

 

ಸಹಸ್ರಮಾಯಮುಲ್ಬಣಂ ತ್ವದೃಶ್ಯಮಮ್ಬರಾದ್ ಗಿರೀನ್ ।

ಸೃಜನ್ತಮೇತ್ಯ ವಿದ್ಯಯಾ ಜಘಾನ ಕೃಷ್ಣನನ್ದನಃ ॥೧೭.೧೯೭॥

 

ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು ಸಾವಿರಾರು ಕುಟಿಲ ವಿದ್ಯೆಗಳುಳ್ಳ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದೆ ಎಲ್ಲೋ ಆಕಾಶದಿಂದ ಬಂಡೆಗಳನ್ನು ತನ್ನೆಡೆಗೆ ಎಸೆಯುವ ಶಮ್ಬರಾಸುರನನ್ನು, ರತಿಯಿಂದ ಕೊಡಲ್ಪಟ್ಟ ಪರಶುರಾಮ  ದೇವಾತ್ಮಕವಾದ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಕೊಂದನು.

 

ಸ ವಿದ್ಯಯಾ ವಿನಾಶಿತೋರುಮಾಯ ಆಶು ಶಮ್ಬರಃ ।

ನಿಕೃತ್ತಕನ್ಧರೋsಪತದ್ ವರಾಸಿನಾsಮುನಾ ಕ್ಷಣಾತ್ ॥೧೭.೧೯೮॥

 

ಆ ಶಮ್ಬರನು  ತನ್ನ ಕುಟಿಲ ವಿದ್ಯೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನ ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಕತ್ತುಳ್ಳವನಾಗಿ ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದನು.  

 

ನಿಹತ್ಯ ತಂ ಹರೇಃ ಸುತಃ ತಯೈವ ವಿದ್ಯಯಾsಮ್ಬರಮ್ ।

ಸಮಾಸ್ಥಿತಃ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ಸಮಂ ಕುಷಸ್ಥಲೀಂ ಯಯೌ ॥೧೭.೧೯೯॥

 

ಈರೀತಿ ಶಮ್ಬರನನ್ನು ಕೊಂದ ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು, ಅದೇ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ, ಆಕಾಶವನ್ನು ಏರಿ, ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿಕೊಂಡು ದ್ವಾರಕೆಗೆ ತೆರಳಿದನು.

 

 

ಸಮಸ್ತವೇದಿನೋರ್ಮ್ಮುನಿರ್ನ್ನರಾನ್ ವಿಡಮ್ಬಮಾನಯೋಃ ।

ರಮಾರಮೇಶಯೋಃ ಸುತಂ ಜಗಾದ ತಂ ಸ್ಮ ನಾರದಃ ॥೧೭.೨೦೦॥

 

ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಲ್ಲ, ನರರನ್ನು ಅನುಕರಿಸುತ್ತಿರುವ ರಮಾ-ರಮೇಶರಿಗೆ ನಾರದರು, ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನ ಅವರ ಮಗ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

 

ಸ ರುಗ್ಮಿಣೀಜನಾರ್ದ್ದನಾದಿಭಿಃ ಸರಾಮಯಾದವೈಃ ।

ಪಿತಾಮಹೇನ ಚಾsದರಾತ್ ಸುಲಾಳಿತೋsವಸತ್ ಸುಖಮ್ ॥೧೭.೨೦೧॥

 

ಪ್ರದ್ಯುಮ್ನನು ರಾಮನಿಂದ ಕೂಡಿದ ಯಾದವರಿಂದ, ರುಗ್ಮಿಣಿ-ಜನಾರ್ದನ ಮೊದಲಾದವರಿಂದ, ತಾತನಿಂದಲೂ(ವಸುದೇವನಿಂದಲೂ) ಕೂಡಾ ಅತ್ಯಂತ ಗೌರವಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಸುಖವಾಗಿ ವಾಸಮಾಡಿದ.