Mahabharata Tatparya Nirnaya Kannada 17266_17271

 

ಗದಸ್ತು ಸಾಲ್ವಭೂಭೃತಾ ವಯೋಗತೇನ ಯೋಧಯನ್ ।

ವಿವಾಹನಂ ನಿರಾಯುಧಂ ಚಕಾರ ಸೋsಪ್ಯಪಾದ್ರವತ್ ॥೧೭.೨೬೬ ॥

 

ಗದನು ಮುದುಕನಾದ ಸಾಲ್ವರಾಜನೊಂದಿಗೆ(ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತನೊಂದಿಗೆ) ಯುದ್ಧಮಾಡುತ್ತಾ, ಅವನನ್ನು ವಾಹನಹೀನನನ್ನಾಗಿಯೂ, ನಿರಾಯುಧನನ್ನಾಗಿಯೂ ಮಾಡಿದ. ಆಗ ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತ ಯುದ್ಧದಿಂದ ಓಡಿಹೋದ.

 

ಸುತೇನ ತಸ್ಯ ಕನ್ಯಸಾ ಯುಯೋಧ ಸಾತ್ಯಕೀ ರಥೀ ।

ವರಾಸ್ತ್ರಶಸ್ತ್ರಯೋಧಿನೌ ವಿಜಹ್ರತುಶ್ಚ ತಾವುಭೌ ॥೧೭.೨೬೭ ॥

 

ಸಾತ್ಯಕಿಯು ರಥವನ್ನು ಏರಿ, ಬ್ರಹ್ಮದತ್ತನ ಕಿರಿಯಮಗನೊಂದಿಗೆ(ಡಿಭಕನೊಂದಿಗೆ) ಯುದ್ಧಮಾಡಿದ.  ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಕೂಡಾ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಅಸ್ತ್ರ-ಶಸ್ತ್ರಗಳಿಂದ ಯುದ್ಧಮಾಡುತ್ತಾ, ವಿಹಾರ ಮಾಡಿದರು.

 

ಚಿರಂ ಪ್ರಯುದ್ಧ್ಯ ಸಾತ್ಯಕಿಃ ಸ ಹಂಸಕನ್ಯಸಾ ಬಲೀ ।

ಶತಂ ಸಪಞ್ಚಕಮ್  ರಣೇ ಚಕರ್ತ್ತ ತಸ್ಯ ಧನ್ವನಾಮ್ ॥೧೭.೨೬೮ ॥

 

ಬಲಿಷ್ಠನಾಗಿರುವ ಸಾತ್ಯಕಿಯು ಹಂಸನ ತಮ್ಮನಾದ ಡಿಭಕನೊಂದಿಗೆ ಬಹಳಕಾಲದವರೆಗೆ ಯುದ್ಧಮಾಡಿ ಅವನ ನೂರಐದು  ಧನುಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದನು.

[ಇದನ್ನು ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ : ‘ಏವಂ ಧನೂಷಿ ರಾಜೇಂದ್ರ ಶತಂ ಪಞ್ಚ ಚ ಪುಞ್ಜಶಃ । ಛಿತ್ವಾ ನಾನಾದ ಶೈನೇಯಃ  ಸರ್ವಕ್ಷತ್ರಸ್ಯ ಪಶ್ಯತಃ’  (ಭವಿಷ್ಯತ್ಪರ್ವಣಿ ೧೨೫.೧೨)]

 

 

ಸ ಖಢ್ಗಚರ್ಮ್ಮಭೃದ್ ರಣೇsಭ್ಯಯಾತ್ ಸುತಾತ್ಮಜಂ ಶಿನೇಃ ।

ಸ ಚೈನಮಭ್ಯಯಾತ್ ತಥಾ ವರಾಸಿಚರ್ಮ್ಮಭೃದ್ ವಿಭೀಃ ॥೧೭.೨೬೯ ॥

 

ಕೊನೆಗೆ ಡಿಭಕನು ಕತ್ತಿ ಗುರಾಣಿಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಶಿನಿಯಮಗನಾದ ಸತ್ಯಕನ ಆತ್ಮಜನನ್ನು(ಸಾತ್ಯಕಿಯನ್ನು) ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ  ಎದುರುಗೊಂಡ. ಅವನಾದರೋ ಯಾವುದೇ ಭಯವಿಲ್ಲದೆ, ಕತ್ತಿ-ಗುರಾಣಿಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ಡಿಭಕನನ್ನು ಎದುರುಗೊಂಡ.

 

ದ್ವಿಷೋಡಶಪ್ರಭೇದಕಂ ವರಾಸಿಯುದ್ಧಮಶ್ರಮೌ ।

ಪ್ರದರ್ಶ್ಯ ನಿರ್ವಿಶೇಷಕಾವುಭೌ ವ್ಯವಸ್ಥಿತೌ ಚಿರಮ್ ॥೧೭.೨೭೦ ॥

 

ಯಾವುದೇ ಶ್ರಮವಿಲ್ಲದೇ ೩೨ ರೀತಿಯ ಕತ್ತಿಯುದ್ಧದ ಪಟ್ಟುಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿಯೂ ಕೂಡಾ, ಯಾರೊಬ್ಬರೂ  ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಗೆಲ್ಲದೇ ಹಾಗೆಯೇ ನಿಂತರು.

[ಕತ್ತಿ ಯುದ್ಧದ ಈ ವಿಧಾನಗಳನ್ನೂ ಅಗ್ನಿಪುರಾಣದಲ್ಲಿ(೨೫೨.೧.೪).  ಹೇಳಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ: ಭ್ರಾನ್ತಮುದ್ಭ್ರಾನ್ತಮಾವಿದ್ಧಮಾಪ್ಲುತಂ ವಿಪ್ಲುತಂ ಸೃತಮ್ । ಸಮ್ಪಾತಂ ಸಮುದೀರ್ಣಂ ಚ ಶ್ಯೇನಪಾತಮಥಾsಕುಲಮ್ । ಉದ್ಭೂತಮವಧೂತಂ ಚ ಸವ್ಯಂ ದಕ್ಷಿಣಮೇವ ಚ । ಅನಾಲಕ್ಷಿತವಿಸ್ಫೋಟೌ ಕರಾಳೇಂದುಮಹಾಮಖೌ ।  ವಿಕರಾಳನಿಪಾತೌ ಚ ವಿಭೀಷಣಭಯಾನಕೌ ।  ಸಮಗ್ರಾರ್ಧತೃತೀಯಾಂಶಪಾದಪಾದಾರ್ಧವಾರಿಜಾಃ  । ಪ್ರತ್ಯಾಲೀಢಮಥಾsಲೀಢಂ ವಾರಾಹಂ ಲುಳಿತಂ ತಥಾ । ಇತಿ ದ್ವಾತ್ರಿಂಶತೋ ಜ್ಞೇಯಾ ಖಡ್ಗಚರ್ಮವಿಧೌ ರಣೇ’ (ಇವಿಷ್ಟು ಕತ್ತಿ ಮತ್ತು ಗುರಾಣಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಯುದ್ಧಮಾಡುವಾಗ ತೋರಿಸುವ ೩೨ ರೀತಿಯ ಯುದ್ಧಗಳು)].

[ಸ್ವಲ್ಪ ವ್ಯತ್ಯಾಸದಿಂದ ಇದನ್ನು ಹರಿವಂಶದಲ್ಲೂ(ಭವಿಷ್ಯತ್ ಪರ್ವಣಿ ೧೨೫.೧೭-೨೧)  ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ:   ಭ್ರಾನ್ತಮುದ್ ಭ್ರಾನ್ತಮಾವಿದ್ಧಂ  ಪ್ರವಿದ್ಧಂ ಪ್ರಸೃತಂ   ಸೃತಮ್ । ಆಕಿರಂ  ನಿಕಿರಂ ಭಿನ್ನಂ ನಿರ್ಮರ್ಯಾದಮಮಾನುಷಮ್ । ಸಙ್ಕೋಚಿತಂ ಕುರಚಿತಂ  ಸವ್ಯಜಾನು ವಿಜಾನು ಚ । ಆಹಿಕಂ ಚಿತ್ರಕಂ ಕ್ಷಿಪ್ತಂ ಕುಸುಮ್ಭಂ ಲಮ್ಭನಂ ಧೃತಮ್ । ಸವ್ಯಬಾಹುರ್ವಿನಿರ್ಬಾಹುಃ  ಸವ್ಯೇತರಮಥೋತ್ತರಮ್ । ವಿಬಾಹುಸ್ತುಙ್ಗಬಾಹುಶ್ಚ ಸವ್ಯೋನ್ನತಮುದಾಸಿ ಚ । ಪೃಷ್ಠತಃ ಪ್ರಹಿತಂ ಚೈವ ಯೌಧಿಕಂ ಪ್ರಥಿತಂ ತಥಾ । ಇತಿ ಪ್ರಕಾಶಯನ್ ದ್ವಾತ್ರಿಂಶಚ್ಚಕ್ರತುಃ  । ಖಡ್ಗಯೋಧಿನೌ’ ].

 

[ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ತಿಳಿಯುವ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಷಯವೇನೆಂದರೆ :  ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಖಡ್ಗಯುದ್ಧದ ೩೨ ಬಗೆಗಳಿದ್ದವು. ಅದರಿಂದಾಗಿ ಈಗ ಏನು ಖಡ್ಗಯುದ್ಧ ವಿಧಾನವನ್ನು ಕ್ರೀಡೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೋ, ಅದೇನೂ ಹೊಸದಲ್ಲ ].

 

ಪರಸ್ಪರಾನ್ತರೈಷಿಣೌ ನಚಾನ್ತರಂ ವ್ಯಪಶ್ಯತಾಮ್ ।

ತತೋ ವಿಹಾಯ ಸಙ್ಗರಂ ಗತೌ ನಿರರ್ತ್ಥಕಂ ತ್ವಿತಿ ॥೧೭.೨೭೧॥

 

ಪರಸ್ಪರವಾಗಿ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತಾ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಇಬ್ಬರೂ, ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಯಾವುದೇ  ಅವಕಾಶವನ್ನು ನೋಡಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದ ಇದು ನಿರರ್ಥಕ ಎಂದು ಯುದ್ಧವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತೆರಳಿದರು.